Monday, April 5, 2010

“ ၾကိဳး ” ကေလး ၿဖစ္ခဲ ့ ရေသာ “ ပိုး” ကေလး

“ ပိုး ” ၿဖစ္ခဲ ့ေသာ “ ၾကိဳး ” ကို ေရး တင္ ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ရာသီ ရုတ္တရက္ ေၿပာင္းသြား ခဲ ့ပါသည္။
ေကာင္းကင္တစ္ခြင္ ရွင္းလင္း၍ ေနေရာင္စပ္စပ္ႏွင္ ့ ပူေလာင္ေလာင္ အိုက္စပ္စပ္ မွ ရုတ္ခ်ဥ္း မိုးတိမ္တို ့
အံု ့မိႈင္း၍ ဝန္းက်င္ တစ္ခုလံုး စိုထိုင္းၿပီး ေအးစပ္စပ္ ၿဖစ္လာပါေတာ ့သည္။

ရာသီက မပြင္ ့လင္းလာေသာေၾကာင္ ့ ပြင္ ့လင္းၿပီး ေႏြးေထြး လာေစရန္ ႏွစ္ၿခိဳက္ ေသာ ေကာ္ဖီ ပူပူ ေလး
တစ္ခြက္ကို ေဖ်ာ္ေသာက္မိရင္းက ေရးလက္စ ပို ့(စ) ေလးကိုပဲ ဆက္ေရးႏိူင္ရန္ အားၿပဳ မိပါေတာ ့သည္။


ကြ်န္ေတာ္လည္း ဝါးရံတာေလးေပၚမွ ေအာက္ဖက္ရွိ အဖိုးၾကီး ၾကည္ ့ေနသည္ ့အတိုင္း မီးပိြဳင္ ့ ဘက္ ကို
လိုက္ေမွ်ာ္ ၾကည္ ့လိုက္မိ ပါသည္။ ကားေတြ လူေတြ ရုတ္ရုတ္ သဲသဲ ၿဖစ္ေနေသာၾကာင္ ့ ရုတ္တရက္ေတာ ့
“သူ” ဘာကို ၾကည္ ့ ေနသည္ကို မသဲကြဲ ႏိူင္ပါ။ လမ္းဓါတ္တိုင္ သံုးတိုင္ ေလာက္ လွန္းေန၍ ေစ ့ေစ ့ ေလး ႏွင္ ့
ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္ ့လိုက္ေတာ ့မွ အဲ ့ဒီ လူၾကားထဲ က ထူးၿခား တာေလး တစ္ခု ကို ေတြ ့လိုက္မိ
ပါေတာ ့သည္။

စြပ္က်ယ္ ဂ်ိဳင္းၿပတ္ ကေလး ဝတ္ထားသည္ ့ တလူးလူး တလိမ္ ့လိမ္ ့ သြားေနသည္ ့ “ ေခြးၿဖဴ ” ကေလး တစ္ေကာင္ပါေပ။

အေရာင္က ၿဖဴညစ္ညစ္ ၊ အရပ္က ပုတုတု ႏွင္ ့ ဝ တာကလဲ တိုေနေတာ ့သူ ့ကိုယ္ ေလး ကို တလိမ္ ့လိမ္ ့
သယ္ၿပီး လူေတြ ၾကားထဲ ေၿခ က်ိဳ ေၿခၾကား အတင္းလိုက္တိုး သြားေနရင္းက မ်ဥ္းၾကားေရာက္ေတာ ့ သူမ်ား
ေတြလို လိုက္ၿဖတ္ကူးမသြားပဲ ကြ်န္ေတာ္ တို ့ တိုက္ေရွ ့ဖက္ရွိ သူ ့သခင္ အဖိုးၾကီး ဘက္ ကို ငဲ ့ ငဲ ့ ၾကည္ ့
ေနတာ ကို ေတြ ့ရပါသည္။ အၿမီး ေလးကလဲ ၿခင္တို ့ေတာင္ မနားႏိူင္ေအာင္ကို တလွစ္လွစ္ ႏွင္ ့ ရမ္းေန
ပါေတာ ့သည္။့

အဖိုးၾကီးက သူ ့ေခြး ေလး သူ ့ကို လွန္းၾကည္ ့ လိုက္တိုင္း အသံ ဝါၾကီးႏွင္ ့ လွန္း ေအာ္ေခၚ ေနေပမဲ ့ ဆူညံ ေန
ေသာ ကားသံ ၊ ဆိုင္ကယ္သံ ၊ လူသံ တို ့ကို သူ ့ အသံ က မလႊမ္း မိုး ႏိူင္ရွာပါ။

ေခြးၿဖဴေလး က ေတာ ့ လွ်ာ တစ္လစ္ ေလးႏွင္ ့ အၿမီးေလးေထာင္ၿပီး သူ ့ ဖက္ ကို တၿဖတ္ ၿဖတ္ ေၿပးလာလိုက္
လမ္းတစ္ဝက္ အေရာက္ ရပ္လိုက္ ၿပီး အဖိုးၾကီး အသံကို မၾကားခ်င္ေရာင္ ေဆာင္လိုက္၊ အဖိုးၾကီးကို မၿမင္
သလို လုပ္ၿပီး မီးပိြဳင္ ့ ဖက္ ကို ၿပန္လွည္ ့ ေၿပးသြားလိုက္ ႏွင္ ့ တစ္လမ္းလံုး သူ ့ တစ္ေကာင္ထဲ အလုပ္ရႈပ္
ေနေတာ ့သည္ေလ ။

အဖိုးၾကီးကလည္း သူ ့ ေခြး ေလး သူ ့ ဆီ ေရာက္မလာမၿခင္း ၊ သည္လမ္း ကို ကူး မည္ ့ပံု မေပၚ သလို ေခြး
ကေလး ကလည္း သူ ့သခင္ ကို သူ အမ်ိဳး မ်ိဳး အားရေအာင္ “ စ ” ေန အံုးမည္ ၿဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ သူ တို ့
ႏွစ္ဦးကို ၾကည္ ့ရင္း က တကယ္ ့ ၿမည္း အဖိုး ေတြ လိုပဲ သူ တို ့ကို ၿမင္လာမိၿပီး သူ တို ့၏ ၾကည္ႏူး မႈ ေတြ
က ဝါးရံတာေလး ေပၚ ဦးတည္ရာမဲ ့ ထြက္ရပ္ေနမိေသာ ကြ်န္ေတာ္ ့ ဆီ ကို တၿဖည္းၿဖည္း ခ်င္းပဲ ကူးစက္
လာမိပါေတာ ့သည္။

နဲနဲ ၾကာလာေတာ ့မွ အဖိုးၾကီးလဲ စိတ္မရွည္ ေတာ ့ဟန္ ၿဖင္ ့ ကားလမ္းကို ၿဖတ္ကူး ဘို ့ သူ ့ ေတာင္ေဝွး ေလး
ကို တုန္တုန္ ခ်ိခ်ိ ႏွင္ ့ အားၿပဳ ဟန္ၿပင္လိုက္ ေတာ ့မွ ကိုယ္ေတာ္ ေခ်ာ ကေလး က မီးပိြဳင္ ့ ဘက္ဆီ မွ အသား
ကုန္ သုတ္၍ အမွီးကုတ္ၿပီး သူ ့ အဖိုးဆီ တအား ေၿပးခ် လာပါေတာ ့သည္။

ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထင္ သူ ့ သခင္ ကို သူ ကူးသလို အမ်ား ကူး ေနသလို မီးပိြဳင္ ့ မွ ၿဖတ္ကူး ေစခ်င္တာလဲ ၿဖစ္
ႏိူင္ ပါသည္ လို ့။ ၿဖစ္ႏိူင္လွ်င္ အဖိုး ၾကီးကို သူ မီးပိြဳင္ ့ ဘက္ ကို အတင္း ကိုက္ ဆြဲ သြား လိမ္ ့မည္ ဟု လည္း
ထင္ မိပါသည္။

ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးက အနား လဲ ေရာက္ ေရာ ဗ်ာ.. ေဟာင္လိုက္ မဲလိုက္တာ သူ ့ အဖိုး ၾကီးကို ပါ။
အမွီး တႏွံ ့ႏွံ ့ ႏွင္ ့ အတင္း ကုတ္ ကပ္ တက္ ေနေသာ သူ ့ၿမည္း ေခြး ကေလး ကို အဖိုး ၾကီးက ေဂါင္းကေလး အသာပြတ္၍ တတြတ္တြတ္ ႏွင္ ့ ဘာ ေၿပာ လိုက္ သည္မသိေပမဲ ့ ေခြး ၿဖဴ ေလးက ေတာ ့ တအီအီ ႏွင္ ့ပဲ
ညိမ္ သြား ရွာပါေတာ ့သည္။

သူ တို ့ႏွစ္ဦး ကို ၿဖတ္ေက်ာ္ သြားလာေနသည္ ့ ပ်ားပန္းခတ္မွ် မ်ားၿပား ေနသည္ ့ လူ အုပ္ၾကီးက သူတို ့ ႏွစ္ဦး
ကို သတိ မထား မိပဲ ကိုယ္ ့အာရံု ႏွင္ ့ ကိုယ္ ့ခရီး ကိုယ္ဆက္ ေနၾက ေပမဲ ့ ခရီး မဆက္ ႏိူင္ေသးပဲ ေတြေဝ
ရပ္ ေနမိသည္ ့ အေပၚ ဆံုးထပ္ ဝါးရံတာ ထဲမွ ကြ်န္ေတာ္က ေတာ ့ အသိ တစ္ခု ၿဖင္ ့ပဲ ၾကည္ ့ထား ေနမိ
ေတာ ့သည္။

အဲ ့ဒီ “ အသိ ” ကေတာ ့ “ သံေယာဇဥ္ ” ပါ ပဲ လို ့ ။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ အားလံုးက ကြ်တ္ ေတြ ၊ ေမွ်ာ ့ ေတြ ၊ တီေကာင္ ေတြလို ထိစပ္မိသမွ် ဝန္းက်င္ အားလံုး ကို
အတင္း ဖမ္းဆုပ္ ကုတ္ကပ္ တြယ္တာ ေနေလ ့ရွိၾက ပါသည္။ ( ကြ်န္ေတာ္ ဟိုး .. မေဆြခင္ တံုးက သံေယာဇဥ္
အေၾကာင္း ေလးကိုပဲ ေခါင္းစဥ္ ေလး တစ္မ်ိဳး ၿဖင္ ့ ေရးဖြဲ ့ခဲ ့ဘူး ပါသည္။ )
လူ ေတြ ဆိုေတာ ့လည္း ကြ်န္ေတာ္လည္း ပါ ေနတာေပါ ့ေနာ္..။

“ အတြယ္ အတာ ” တဲ ့ ။
တြယ္ တြယ္ လာမိ ေတာ ့လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ကို “ တာ တာ ” လာမိ ေနၾက ၿပီး စိမ္ ့ေအး ၍ ၿဖတ္ရ အလြန္ခက္
တတ္ေသာ သံေယာဇဥ္ တို ့ကို ထူေထာင္ ေနၾက မိ တာၿဖစ္ပါသည္။

သည္ေနရာမွာ ေၿပာၾကည္ ့ ခ်င္တာကေတာ ့ “ အခ်စ္ ” ႏွင္ ့ “ သံ ေယာဇဥ္ ” က မတူ ႏိူင္ ဘူး ဆိုတာ ကိုပါပဲ။
“ အခ်စ္ ” က ပူေလာင္လြန္းၿပီး “အေငြ ့” ေတြ လို ေပ်ာက္ကြယ္ ေၿပာင္းလဲ တတ္ေပမဲ ့ “ သံေယာဇဥ္ ” က
ေတာ ့ စိမ္ ့... ေအး... ၿပီး ၿဖတ္ ရ အလြန္ ခက္ တတ္တာ ၿဖစ္ပါသည္ လို ့။

အခု သူ တို ့ ႏွစ္ဦးက ဘဝ ၿခင္း မတူ ညီ ေပမဲ ့ တူညီ ေနေသာ သံေယာဇဥ္ ကို ထူ ေထာင္ ေနမိ ၾကပါသည္။
တေန ့ေန ့ ေတာ ့ အားလံုးက ကိုယ္ ့ခရီး ကို ကိုယ္ သြား ၾကရေတာ ့မွာ ၿဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ တစ္ေယာက္ထဲပဲ
သြား ရေတာ ့မွာ ၿဖစ္လို ့ ထားခဲ ့ခြဲ ခဲ ့ရမဲ ့အထဲ ထဲ မွာ ၿဖတ္ ရ အလြန္ခက္ ေနသည္ ့ “ သံေယာဇဥ္ ” ကေတာ ့
သိသိ သာသာ အထင္ရွား ဆံုး ၿဖစ္ ေနသည္မဟုတ္လား ။ ၾကိဳး ေတြလို အထပ္ထပ္ ရစ္ပတ္ ေႏွာင္ဖြဲ ့ မိေနတံုး
က ၾကည္ႏူး ေနခဲ ့ရသေလာက္ ၿဖတ္ရ ထားခဲ ့ရ ေတာ ့မည္ ဆိုၾကလွ်င္ေတာ ့ အတိုင္း အဆ မဲ ့ေၾကကြဲ ရ တတ္
ၾက ၿပန္ပါသည္။

ဒါဆိုရင္ “ သံေယာဇဥ္ ” ကို ၿဖတ္လို ့ရေအာင္ ဘယ္လို ထားၾကမလဲ ... ။
ရေအာင္ ေရာ ၿဖတ္ဘို ့ ၾကိဳးစား ရပါမလား ....။ ရ ေရာ ရ ႏိူင္ပါမည္လား ... ။
စာေရး ေနခ်င္သည္ ့ “ ပိုး ” အေၾကာင္း စဥ္းစား ေနရင္းက ၿဖတ္လို ့ မရ ႏိူင္ ေတာ ့သည္ ့ “ ပိုး ” အေၾကာင္း
ကို ေတြး မိေနရင္း ပဲ အဖိုး ၾကီး ႏွင္ ့ ေခြးကေလး၏ သံေယာဇဥ္ အေၾကာင္းကိုပါ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ပဲ ေရး
ေနမိပါသည္။

သူတို ့ႏွစ္ဦး ကို ေန ့စဥ္ပဲ အမွတ္မဲ ့ ေတြ ့ေနမိေပမဲ ့ ယေန ့ မွပဲ မွတ္မွတ္ရရ သတိ ထားမိေတာ ့တာၿဖစ္
ပါသည္။

အဖိုးၾကီး ညေန လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္တိုင္း သူ ့ ေခြးၿဖဴ ေလးကို အေဖာ္ ၿပဳ ရရွာသလို ေခြးၿဖဴ ေလးကလဲ
သူ ့ အဖိုး ႏွင္ ့ အၿပင္ထြက္ ရတိုင္း အစြမ္း ကုန္ အူၿမဴး ေနရွာ မွာၿဖစ္ပါသည္။ ေန ့တိုင္း သြားေနက် လမ္းၿဖစ္
ေနေသာေၾကာင္ ့ လည္း ေခြးကေလးက ဝန္းက်င္ အားလံုးကို အလြတ္ရ မွတ္မိ ေနၿပီး သူ ့သခင္ ကို တစ္လမ္း
လံုး ေဘး မၿဖစ္ေစ ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆာ ့ကစားရင္း ေစာင္ ့ေရွာက္ ေနမွာလည္း ၿဖစ္ပါသည္။

သည္ႏိူင္ငံ ရွိ ေခြး ေတြက ကြ်န္ေတာ္တို ့ ေရႊၿပည္ေတာ္ရွိ ေခြး မ်ားႏွင္ ့ ၿခားနား လ်က္ ကားလမ္း ၿဖတ္ကူး တိုင္း
အႏၱရယ္ မၿဖစ္ေစပဲ မီးပိြဳင္ ့ မွ ၿဖတ္ကူး တတ္သလို အဲ ့ဒီ မီးပိြဳင္ ့ အနီ၊ အဝါ ၊ အစိမ္း အေရာင္ ေၿပာင္းလဲမႈမ်ား
ကိုလည္း ၾကြမ္းက်င္ စြာ ခြဲၿခား ေရြးခ်ယ္ ေနတတ္ ၿပန္ပါသည္။ လူ နဲ ့ နီးေသာ ေခြး မ်ား ၿဖစ္ေသာေၾကာင္ ့
လည္း လူ ေတြႏွင္ ့ သံေယာဇဥ္ ပိုၿဖစ္လြယ္တာ ၿဖစ္ႏိူင္ပါသည္။

ဘယ္လိုပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေနာက္ဆံုးေတာ ့စာႏွင္ ့ တူေအာင္ ေရးဘို ့ မၿဖစ္ႏိူင္ေသးေသာ ကြ်န္ေတာ္က စာႏွင္ ့ တူ ေအာင္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ၾကံ ဖန္ ေရးသား ေနမိရင္း စာ ကို ေရးပဲ ေရးခ်င္ေနမိေသာ “ ပိုး ” အၿဖစ္ ကေန အလြန္ပဲ
ၿဖတ္ရ ခက္ ခက္ ေနတတ္ သည္ ့ “ သံ ေယာဇဥ္ ” ၾကိဳး ကေလး တမွ်င္ ႏွင္ ့ ပတ္သက္ သည္ ့ မေလာက္ေလး
မေလာက္စား ပို ့(စ) ေလး တစ္ပုဒ္ ကို ေရး တင္ ခဲ ့မိ ၿပန္ပါေၾကာင္း ... ၿဖင္ ့ ... ။

(“ ၾကိဳး ” ကေလး ၿဖစ္ခဲ ့ ရေသာ “ ပိုး ကေလး ” လို ့ပဲ ေခါင္းစဥ္ ေပး ၾကည္ ့ခ်င္ပါတယ္ ။ )

........................................................................................................................................

9 comments:

SHWE ZIN U said...

ကိုအျဖဴေလး လည္း စာေရးေကာင္းတယ္... ဆက္ေရးပါ...
သူတို႕စီက ေခြးေတြကေတာင္ မီးပိြဳင္႔ အေရာင္ေတြ သိတယ္..
ဒီက လူေတြက မသိလို႔ခက္ေနတယ္..

ခင္တဲ႔
ေရႊစင္

Flower said...

“ အခ်စ္ ” ႏွင္ ့ “ သံ ေယာဇဥ္ ” က မတူ ႏိူင္ ဘူး ဆိုတဲ႕ စကားလံုးေလးကို သေဘာက်မိတယ္..
မွန္တာေပါ႕ကိုအျဖဴေလးရယ္
ကၽြန္မက အခ်စ္ဆိုတာထက္ ပူေလာင္မႈ ကင္းတဲ႕ သံေယာဇဥ္ဆိုတာေလးကို ပိုသေဘာက်မိတယ္.. ျပီးေတာ႕ အခ်စ္ထက္စာရင္ ပိုျပီး ေလးနက္မႈလဲ ရွိတယ္.. ခိုင္မာမႈလဲရွိတယ္လို႕ ယူဆမိတယ္....
ကိုအျဖဴေလးက ကိုယ္ျမင္တာေလးေတြကိုိ ရွင္းရွင္းေလးနဲ႕ စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ေအာင္ ေရးဖြဲ႕တတ္တဲ႕ စာေရးေကာင္းသူတစ္ဦးပါ..
အမ်ားၾကီးေရးပါဦးလို႕.............

kiki said...

စာေရးခ်င္တဲ့ “ပိုး” ..တြယ္ေနေတာ့လည္း ဆက္ေရးေပါ့ေလ ။
သံေယာဇဥ္ “ ၾကိဳး” ေတြ ကေတာ့ သိပ္မတြယ္တာပဲ ေကာင္းလိမ့္မယ္ ... တြယ္မိျပီးရင္ ျဖတ္ရခက္တယ္ မဟုတ္လား ။
မျမင္ရတဲ ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြက အမွတ္မထင္ ခိုင္ျမဲ လြန္းလွတယ္ေလ ။

ေခြးေတြ လမ္းကူးတတ္ရုံတင္မဟုတ္ ..ေနာ္ ..ကားေခါင္မိုးေပၚ ငုတ္တုတ္ထိုင္ စီး လို ့ ၊ေခြးပိုင္ရွင္ ကို ရဲက ေခၚ သတိေပး တဲ့ သတင္းေလး ဟိုတေန ့က တီဗြီမွာ ေတြ ့လိုက္ေသးတယ္ ... ေခြးအတြက္ ေရာ ။ လူ အတြက္ပါ အႏၱရာယ္ ရွိလို့ တဲ့ေလ ။
လူေတြ ကာလာ ဘလိုင္း ျဖစ္ၾကေပမဲ ့ ေခြးေတြက်ေတာ့ အဟုတ္ပဲ ..
တခ်ိဳ ့ေခြးမ်ား လူထက္ေတာင္ တန္ဘိုးရွိေသးသတဲ ့ အျဖဴေလး ရဲ ့ ...

မန္ ့ခ်င္တဲ့ “ ပိုး” ဝင္လာ လို ့ ဆိုင္တာ ေရာ မဆိုင္တာပါ ဝင္မန္ ့သြားတယ္ ေနာ့္ ။။ း))))

လင္းၾကယ္ျဖဴ said...

အတြယ္အတာဆိုတာ ေႏွာင္ၾကိဳး တစ္မ်ိဳးပါ....
အလ်ားအနံ မရွိေပမယ့္ အသြားအျပန္ ေတြ
အျပည့္ နဲ႕ သံေယာဇဥ္ၾကိဳး တစ္ေခြျပီးတစ္ေခြ ရစ္
ပတ္ေနပံုပဲ........
စာေရးအား ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ဆက္လက္ေအာင္ျမင္လို႕
ေပ်ာ္ပါေစ ခင္ဗ်ာ
*.*.*

sosegado said...

အဖိုးၾကီးနွင့္ သူ ့ေခြး ေလး သံေယာဇဥ္ တြယ္ကာ အေပးအယူတဲ့ေနတာ ခ်စ္စဖြယ္ဖတ္ရပါသည္၊
“ အခ်စ္ ” ႏွင္ ့ “ သံ ေယာဇဥ္ ” က မတူ ႏိူင္ ဘူး ဆိုတာလက္ခံပါသည္၊ သံ ေယာဇဥ္ ျဖစ္လာဘို ့အတြက္ အခ်စ္နွင့္ တည္ေဆာက္ရမည္မဟုတ္လား၊ လက္ေတြ ့ေတြမွာေတာ့ အခ်စ္နွင့္ အမုန္းဟာ ခပ္ပါးပါးေလးပဲျခား ေနသလို၊ သံ ေယာဇဥ္ ၾကိဳးေတြ ၿဖတ္ ရ အလြန္ခက္ေပမဲ့၊ အမုန္းဝင္ေရာက္လာရင္ ၾကိဳးေတြဟာ မ်က္လွည့္သမား အစြမ္္းျပလိုက္သလို …………….ၿဖတ္လို

အေနာ္ said...

သံေယာဇဥ္အတြယ္အတာေတြက ေႏွာင္တြယ္ရင္းနဲ႔ကုိ ႀကဳိးေတြလုိျဖစ္ျဖစ္လာတယ္.. တခါတေလေတာ့လဲ တြယ္တာေႏွာင္ရစ္စရာ ႀကဳိးေလးေတြ လုိခ်င္မိသား.. တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီးေတာ့လဲ မဟုတ္ဘူး.. ဝတ္ေက်တန္းေက် ေလ်ာ့ေလ်ာ့လ်ဲလ်ဲ... ႀကဳိးလုိ႔ မည္ကာမတၱႀကဳိးကုိလဲ မလိုခ်င္ဘူး.. ကုိယ္တုိင္ကုိက လုိလုိခ်င္ခ်င္ အရစ္ေႏွာင္ခံခ်င္တဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့ ခုိင္က်ည္တဲ့ ၿမဲၿမံတဲ့ႀကဳိးေလးေတြေပါ့..
အကုိအျဖဴေလးလဲ ပုိးႀကဳိးေလးေတြလုိ သံေယာဇဥ္ႀကဳိးနဲ႔သာ အခ်ည္ေႏွာင္ခံရပါေစေနာ္

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

တစ္ခ်ဳိ႕အရာေတြကို အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ အတိုင္း ရိွေနပါေစေလ။

သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ပဲ ၾကိဳးကိုဖတ္ျပီး ပိုး ကို ေတြးေနမိျပန္တယ္။

ညလင္းအိမ္ said...

သံေယာဇဥ္ နဲ႔ အခ်စ္ မတူတာေတာ႔ အမွန္ပဲေနာ္ ...
မတူညီတဲ႔ သက္ရိွေတြေတာင္ သံေယာဇဥ္ရဲ႕ ရစ္တြယ္မႈက အံ့ၾသဖြယ္ရာပဲဗ်ာ ...

သံေယာဇဥ္ေၾကာင္႔ အခ်စ္မျပယ္ ႏိုင္ေသးတာလည္း ပါမယ္ ... း)))

မိုးခါး said...

ဟူးးးး
အဲဒီသံေယာဇဥ္ေတြေလ မေကာင္းတာ