Sunday, November 22, 2009

ကြ်န္ေတာ္ ေရနံ အလုပ္သမား ဘဝ ( ၃ )

တူႏွစ္ကိုယ္ ခ်စ္ခရီး
....................................

အိမ္ေနာက္ဖက္ လယ္တီ ေက်ာင္းဆီမွ တုန္းေခါက္သံ စ ၾကားရပါၿပီ။ အိမ္ ေအာက္ဖက္ ထုပ္တန္းေပၚ တက္
ႏွပ္ေနေသာ ၾကက္မၾကီးကလဲ အေတာင္ တၿဖတ္ၿဖတ္ ရိုက္၍ အလန္ ့တၾကား ထ တြန္ ၿပန္ပါသည္။ သြပ္မိုးေပၚ
တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ က်ေနေသာ မိုးစက္ သံေလး မ်ားက ထပ္ၿပီး ေကြးခ်င္သြားေအာင္ကိုပဲ စီး ခ်က္ေလးမ်ား
သဖြယ္ ၿဖစ္လာ၍ တစ္ဖက္လွည္ ့ ၿပီး မေဟသီ ့ ကို စမ္း မိေတာ ့ သူ မရွိေတာ ့ပါေလ။

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ တံုးေခါက္ေနသံက က်ဲ ေနရာမွ တၿဖည္းၿဖည္း စိပ္လာပါသည္။
ေအာက္ဖက္မီးဖိုေဆာင္ ဆီမွ ေရစို ထင္းစတို ့ မီးကြ်န္းေလာင္ေနသည္ ့ မီးခိုးအူသည္ ့ အနံ႔က အိမ္အမိုး မ်က္ႏွာ
တို ့ကို ၿဖဴ လြလြ အခိုးမ်ားအၿဖစ္ အလိပ္လိုက္ ဦးတိုက္၍ တစ္အိမ္လံုး ၿပန္ ့ႏွံ႔ မႊန္ထူ လာေနေသာေၾကာင္ ့
ကြ်န္ေတာ္လည္း ဆက္မႏွပ္ႏိူင္ေတာ ့ပဲ အိမ္ေအာက္ကို ဆင္းလာခဲ ့မိေတာ ့သည္။

"ေဟာ.. ကိုယ္ေတာ္ေလး ႏိူးေတာ္ မူပါေပါ ့လား.. လို ့၊ မနက္ ကားဆင္းဖို ့ရွိတယ္၊ မိုးမခ်ဳပ္ပါေစနဲ ့လို ့ အတန္
တန္မွာလိုက္ရဲ ့နဲ ့ ေရာက္ဖ ေတြနဲ ့ အေလလိုက္ေနတာေလ..၊အခု မထႏိူင္ေတာ ့ဘူးမႈတ္လား..." မေဟသီက
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ မီးေၿပာင္းကို ကုန္းမႈတ္ေနရင္းက အဖြားၾကီးအိုေလးလိုပဲ တတြတ္တြတ္ ၿမည္တြန္ ေတာက္တီး
ပါေတာ ့သည္။

ကြ်န္ေတာ္လည္း သူ ့ဆီပဲ အရင္သြား၍ သူ ့ကိုပဲ အနမ္း တစ္ပြင္ ့ႏွင္ ့ အရင္ ႏႈတ္ဆက္ရန္ ေနာက္မွ သူ ့ခါးေလး
ကို သိုင္းအဖက္၊ မီးေၿပာင္းႏွင္ ့" ေဂါက္" ကနဲပဲ ကြ်န္ေတာ္ ့ လက္ဖ်ံ ကို ခပ္ဖြဖြ ရိုက္ထုပ္ပါေတာ ့သည္။
သြား.. စမ္းပါ.. ငညစ္ပတ္ၾကီး...၊ အိမ္ေရွ ့မွာ မ်က္ႏွာသစ္ဖို ့.. သူမ်ား အဆင္သင္ ့လုပ္ထားတယ္၊ေရခ်ိဳးရင္
ေတာ ့.. ခပ္သြက္သြက္လုပ္ေနာ္.. ကို..၊ မိုးေအးတယ္သိလား... ဒါမွမဟုတ္..အခုတည္တဲ ့ေရေႏြးကိုပဲ .. ခဏ
ေစာင္ ့မလား..... ဟု အေမ တစ္ေယာက္လိုပဲ စီမံ ေနပါေတာ ့သည္။

အိမ္ေရွ ့ေရကၿပင္ ထြက္လိုက္ေတာ ့ ညကရြာထားေသာ မိုးတို ့ေၾကာင္ ့ ေရသေလ်ာက္မွ ေရစက္တို ့က ဖြင္ ့
ထားေသာ စဥ္ ့အိုးထဲ တစ္ေပါက္ေပါက္က်ေကာင္းေနတံုး။ တံဆက္ၿမိတ္ေအာက္ ေကြး ေနေအာင္ ႏွပ္ေနေသာ
ေက်ာနက္ၾကီးက ထလာၿပီး သူ ့တစ္ကိုယ္လံုး ဘယ္ညာ လႈပ္ရန္း၍ တစ္ဖပ္ဖပ္ေနေအာင္ခါလိုက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ့
ကို တအီ..အီ.. ႏွင္ ့ ႏႈတ္ဆက္ပါေတာ ့သည္။ မိန္းမကို ေစ်းဦးေပါက္ မနမ္းခဲ ့ရေပမဲ ့ သူ ့ကိုေတာ ့ မိန္းမထက္
ဦးေအာင္ကိုပဲ ခပ္ဖြဖြ ေလးနမ္းလိုက္မိပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ရည္းစား ဘဝက ပန္းကမၻာ စက္ဘီးေလးႏွင္ ့
ေကာလိပ္ဖက္ ထြက္နင္းတိုင္း လွ်ာေလး တလစ္လစ္ႏွင္ ့ မေမာႏိူင္၊မပန္းႏိူင္ေအာင္ကို တေကာက္ေကာက္
ေလွ်ာက္လိုက္တတ္သည္ ့ ဟသၤာတ မွာ မေဟသီ ့အၿပင္ ေနာက္ထပ္ တြယ္တာ ရသည္ ့ ေခြးကေလးပါေပ။
အင္း... အခုေတာ ့.. မင္းတစ္ေယာက္ထဲ၊သံုးလ ေလာက္ က်န္ခဲ ့ေတာ ့မွာ ဟု၊ ရင္ထဲ မေကာင္းစြာပဲ ေတြးလိုက္
မိၿပန္ပါသည္။ ၾကီးေဒၚၾကီးႏွင္ ့ သိပ္မတည္ ့ေပမဲ ့ သူ ့ကိုေတာ ့ ဂရုစိုက္မွာပါေလ..ဟု စဥ္းစားေနတံုးပဲ
" ကလင္လင္......" ဟု ဘဲလ္ သံ ေပး၍ ကိုေထြး တို ့ဆိကၠား ႏွစ္ဆီး ၿခံ ထဲ ထိုးဝင္လာေတာ ့သည္။

........................................................................................................................................................

ကြ်န္ေတာ္တို ့စီးရသည္ ့ကားက ဟီႏိူး ရိန္းဂ်ားကားကို ပါကင္ အင္ဂ်င္ေတြလဲ၊ ေလးထုပ္ေတြ အထပ္ထပ္ပိုး
ထားသည္ ့ အလြန္ၿမင္ ့သည္ ့ ခရီးသည္တင္ ကုန္ကားၾကီးပါ။ ထိုင္ခံု ေအာက္မွာေၿခေထာက္တို ့ခ်လို ့မရေအာင္
ဆန္အိပ္၊ပဲအိပ္ ..စသည္ ့ ဝန္ထည္မ်ိဳးစံု တို ့ကို ၾကမ္းခင္း အၿပည္ ့ သိပ္ထည္ ့ထားၿပီး၊ အမိုး ေပၚတြင္လည္း
ဓါတ္တိုင္တို ့ ၿဖတ္ဆြဲထားသည္ ့ ဓါတ္ၾကိဳးတို ့ေတာင္ မလြတ္ခ်င္ေအာင္ကို ေတာင္ၾကီး ကို ထမ္းတင္လာသလို
ဝန္စည္စလယ္တို ့ကို အထပ္ထပ္ တင္လာသည္ ့ ၾကံတိုင္းေအာင္ ဆိုသည္ ့ ကားၾကီးပါ။ ေၿခနင္းမွာလဲ လူေတြ
အၿပည္ ့။ သူတို ့ၾကည္ ့ေတာ ့လဲ စပယ္ယာေတြ၊ကားသမားေတြ ႏွင္ ့ တဝါးဝါး၊တဟားဟား အဖြဲ ့က်လို ့ေနသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို ့လဲ အဖြဲ ့က်ေနပါသည္လို ့။ မေဟသီႏွင္ ့ပါ။
ေသတၱာၾကီးႏွစ္လံုးကို သူမ်ားမနင္းေစပဲ ကိုယ္ ့ခံုေအာက္ကိုယ္ထားၿပီး ကားတစ္စီးထဲေပမဲ ့ လြတ္မထြက္သြား
ေအာင္ တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ ခပ္ဖြဖြပဲ ကိုင္လာခဲ ့မိၾကပါသည္လို ့။ ေပ်ာ္ ေနတာကို ေၿပာခ်င္တာပါ။
တစ္လမ္းလံုးပဲ မေဟသီက.. အကို ေရေသာက္မလား၊လၻက္စားအံုးမလား စသည္ၿဖင္ ့ တတြတ္တြတ္ ေၾကြးလာ
ေပမဲ ့.. စားဘူး၊စားဘူး..ေပါ ့ေလ..။ ရင္ၿပည္ ့ေနတာ၊ရင္ခံေနတာေလ...။
အရင္ ့ အရင္ အေခါက္ေတြတံုးကေတာ ့ သည္လမ္း၊သည္ခရီးေတြကို တစ္ေယာက္ထဲပဲ အထီးက်န္စြာ ဟိုေငး
ဒီေငး၊ ကုန္ခဲလွစြာေသာ အခ်ိန္တို ့ၿဖင္ ့ ေရာက္ခဲ လွစြာေသာ ခရီး အထပ္ထပ္တို ့ကို ပ်င္းပ်င္းရိရိ၊ေခ်ာက္
ေခ်ာက္ကပ္ကပ္ၿဖင္ ့ သြားခဲ ့ရသေလာက္ ယၡဳ တစ္ေခါက္တြင္ေတာ ့ ႏြား ေရကူးသည္ ့ မ်က္ႏွာႏွင္ ့ကြ်န္ေတာ္
ၿဖစ္ေနပါေတာ ့သည္။

ကား စ ထြက္ေတာ ့ မနက္ ငါးနာရီ ထိုးၿပီ။
ကားဆရာ ကိုၾကိဳင္ က မႏိူးေသးတဲ ့သူတို ့ ႏိူးေအာင္၊ ႏိူးၿပီးတဲ ့သူေတြ ပိုၿပီးႏိူးၾကား သြားေအာင္ သူ ့ကား အဲယား
ဟြန္းၾကီး "တစ္ ပြမ္ပြမ္ " ၿဖင္ ့ တစ္လမ္းလံုး တီးလာေပမဲ ့ ၿမိဳ ့ခံ ဓါတ္သိၿခင္းမို ့ ထြက္မဆဲၾကေပမဲ ့ သည္းမခံႏိူင္
သည္ ့ ေခြး တို ့ကေတာ ့ ေခါင္းထိုးၿပီး "တဝုန္း ဝုန္း " ထိုးေဟာင္ ကုန္ၾကပါေတာ ့သည္။

အလင္းတို ့ ပြင္ ့ စၿပဳၿပီ။ လယ္တီ ကြင္း အထြက္ေရာက္ေတာ ့ ဆြမ္းခံ ၾကြ လာေန ေသာ သံဃာတန္းၾကီး ႏွင္ ့
ၾကံဳေတာ ့ ကိုၾကိဳင္ က သူ ့ကား ကို အရွိန္ေရွာ ့ ရပ္လိုက္ၿပီး သံဃာတို ့ကို ဦးတိုက္ေနေတာ ့သည္။

ၿမဴ မံႈထု ကို ထိုးေဖာက္ ထြက္လာေသာ ေနလံုး နီနီ ၾကီး က လယ္ကြင္းထဲမွာ ေမးတင္ ထြက္ေပၚလာေနတံုး
နီညိဳေရာင္ သံဃာတန္း အရွည္ၾကီးကို အရင္ဆံုးပဲ ဖူးေတြ ့လိုက္ရ၍ ကြ်န္ေတာ္ တို ့လဲ ၾကည္ညိဳစိတ္၊ၾကည္ႏူး
စိတ္ တို ့ၿဖင္ ့ ကားေပၚမွပဲ လက္အုပ္ခ်ီ ရွိခိုး ၿဖစ္လိုက္ေတာ ့သည္။

ကြ်န္ေတာ္တို ့ ဟသၤာတမွ ၿပည္ကို တက္မည္ ့လမ္းက ပဲခူးရိုးမ အေနာက္ဖက္ ၿခမ္း၊ ေဖာက္လုပ္ဆဲ ပုသိန္၊ မံုရြာ
လမ္းမၾကီး မွ ၿဖစ္ပါသည္။ ေတာင္ဆင္း၊ေတာင္တက္ ေတာင္က် ေခ်ာင္းတို ့ အလြန္ေပါမ်ားလြန္းသည္ ့ ေက်ာက္
ေခ်ာ လမ္းမၾကီး ၿဖစ္ပါသည္။ ေႏြ ေခါင္ေခါင္ ဆိုလ်င္ ဖံု အလိမ္းလိမ္း ထ တတ္သေလာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွ
လာေသာ ကားတို ့ေတာင္ ေကာင္းစြာ မၿမင္ရတတ္ေပ။ ယၡဳ မိုးတြင္းကာလ၊ ည က မိုးတို ့ရြာ ထား၍ ေၿမသားတို ့
သိပ္ေနၿပီး ဖံုတို ့ကြယ္ေပ်ာက္ေနပါသည္။

ၿမိဳ ႔ထြက္လမ္းတေလွ်ာက္၊ လမ္းကက်ဥ္း၊ ႏြားလွည္း၊ဆိုကၠား၊ ကားေပါင္းစံု ႏွင္ ့ ၾကက္၊ဝက္၊ေခြး တို ့ေၾကာင္ ့
တစ္လမ္းလံုး အရွိန္ေကာင္းေကာင္းၿဖင္ ့မေမာင္းခဲ ့ရသေလာက္ အေဝးေၿပး လမ္းမၾကီး ကို စ တက္ၿပီ ဆိုသည္
ႏွင္ ့ အင္ဂ်င္သံ တဗ်င္းဗ်င္းႏွင္ ့ မီခိုး မဲေအာင္ နင္း ေမာင္းပါေတာ ့သည္။

ဒီတစ္ေခါက္ တရိပ္ရိပ္ က်န္ခဲ ့ေသာ ေတာေတာင္ ရႈခင္းတို ့ကို ၾကည္ ့ရသည္မွာ ပို၍ အသက္ဝင္သလို ၿဖစ္ေန
ပါေတာ ့သည္။ ဘာေၾကာင္ ့ဆို အၿပင္ ေငးၾကည္ ့မိတိုင္း မေဟသီ ့ မ်က္ႏွာေလးကို ေနာက္ခံထား၍ ေတာအလွ
ရႈခင္းတို ့ကို ၾကည္ ့ေနရလို ့ပါ။ တစ္ေယာက္ႏွင္ ့တစ္ေယာက္ေတာ ့ တစ္လမ္းလံုး ဆုပ္ကိုင္ လာခဲ ့မိေသာ လက္
တို ့ မလႊတ္ခဲ ့မိေတာ ့။ သတိရလို ့ ၾကည္ ့မိတိုင္း ႏွစ္ေယာက္သား ၿပံဳးရယ္ ေနမိၾကပါသည္။

" ေပါက္ေတာ ေရာက္ၿပီေနာ..... "ဟု စပယ္ယာ ေအာ္လိုက္ သံေၾကာင္ ့ ခရီးသည္ ေတြ တိုးတိုး၊ေခြ ့ေခြ ့ ၿဖင္ ့
ေနာက္ ေပါက္ဖက္ ေက်ာ္ထြက္ ကုန္ၾကေတာ ့သည္။ မေဟ သီ ကေတာ ့ မိန္းခေလးအုပ္ႏွင္ ့ ပါသြားေပမဲ ့
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ ့ ၿပသနာ တက္ေတာ ့သည္။
ၿဖစ္ပံုက... သူမ်ားေတြလို၊ အမ်ိဳးသမီး မ်ားလို ေတာစပ္၊ၿခံဳစပ္ တြင္ ပုဆိုးေလး ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ကပ္တင္ၿပီး
ေသေသသပ္သပ္ ေဆာင္ ့ေၾကာင္ ့ထိုင္မသြားတတ္ေတာ ့အားကိုးတၾကီးႏွင္ ့သြားခ်င္သည္ ့ဆီး ကိုစိတ္ရွည္ရွည္
ေလး ထားၿပီး အပင္ၾကီးကို ရွာရင္းႏွင္ ့ ကားႏွင္ ့ ခပ္ေဝးေဝး အထိ ေရာက္သြား ေတာ ့သည္။
စိတ္တိုင္းက်သည္ ့ ကုကၠိဳလ္ ပင္ၾကီး တစ္ပင္ ကို ေတြ ႔ေတာ ့ အားတက္သြားမိၿပီး ရုကၡစိုးကို ခြင္ ့ေတာင္း ၿပီး ဆီး သြားေတာ ့မည္ဟု စိတ္ကူးေလးႏွင္ ့ စိတ္ေလွ်ာ႔ လိုက္ရုံ ရွိေသး " ပြမ္... " ကနဲ ကိုၾကိဳင္ က ဟြန္း တီးလိုက္ပါ
ေတာ ့သည္။ လိုေနေသးေသာတစ္ေယာက္ၿဖစ္သည္ ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ကို ပါ။ သူတို ့ ထြက္ေတာ ့မည္ ေလ။
ေရာ... ခက္ၿပီ။
အၿမန္ ပဲ သူတို ့ ကားကိုကြယ္ရန္ အပင္တဖက္ကို ကပ္ၿပီး အသာေလး လွည္ ့၍ ပုဆိုးကို မ ၿပီး ကိစၥ ကို ရွင္းလိုက္
ေတာ ့မည္ဟု ၿပင္လိုက္ခါမွပဲ လမ္းတစ္ဖက္က ဆင္းလာသည္ ့ကားႏွင္ ့ ပက္ပင္းၾကီး တိုးပါေတာ ့သည္။
ကြ်န္ေတာ္ ့ အၿဖစ္က မေဟသီ လဲ မကယ္ႏိူင္ေတာ ့၊ အင္း.. ၿဖစ္သမွ် အေၾကာင္းေပါ ့ေလ.. ဟု၊ စိတ္ကို ေလွ်ာ ့
လိုက္ရပါေတာ ့သည္။

ကားၿပန္ထြက္ေတာ ့ မေဟသီက ကြ်န္ေတာ္ ့အၿဖစ္ ကိုၾကည္ ့ၿပီး အေထာ မသတ္ႏိူင္ေအာင္ ရယ္ေနပါေတာ ့
သည္။ " ကိုယ္.. ေတာထဲ မွာ ဘယ္လို သြားလဲ..ဟင္.." သူ ရယ္ရင္းက ကြ်န္ေတာ္ ့ကို ေမးလာေတာ ့ "ေဟ ့...
အိုင္..ကေတာ ့ တစ္ေတာလံုးမွာရွိတဲ ့ ရုကၡစိုးၾကီးေတြနဲ ့ ေဘာ္ေဘာ္ ေတြၿဖစ္ေနၿပီ၊ အိုင္..ခ်ီတက္လာၿပီဆိုရင္
သူ တို ့မ်က္ႏွာလႊဲေနၿပီေလ.. ဟဲ..ဟဲ.." လို ့ ၿပန္ေၿဖလို ့အဆံုးပဲ သူ ့ ဗိုက္ေၾကာ လိမ္အံုးမည္ ့ ၿပဳတ္တူ လက္
ကေလး ထိုးဝင္လာတာကို လွစ္ ကနဲ သိလိုက္၍ ဖမ္း ဆုပ္ရင္း ဘရိတ္အုပ္လိုက္ရပါသည္။

"ယံုပါတယ္ေနာ္.. အကို.. အေမ ေခၚလို ့ ခိုင္ ့တို ့ဆီ စ လာတဲ ့ေန ့က အိမ္သာတက္ခ်င္တာကို အိမ္မွာ မတက္ပဲ
ပန္းပဲတန္း ကေန ဟိုး.. တာကေလး အထိ အေရာက္ၿပန္ၿပီး တက္တာေလ၊ ထြက္ မက်တာကံေကာင္း.."
"ေဟ ့..ဒါ ကေတာ ့.. ဒို ့ ဖင္ က ၿမင္ ့ၿမတ္တာကိုး.." ဟု သူ ့ကို ၿပန္ေၿပာမိသည္ ့အခါတြင္ေတာ ့ သူ ့ရဲ ့ ၿပဳတ္တူ
လက္ ကေလးကို ကြ်န္ေတာ္ မလြတ္ႏိူင္ေတာ ့ပါ။ ပူ လိုက္တာဗ်ာ၊ သူ ့ ရဲ ့ လိမ္ ခ်က္က၊ ဆီး သာမသြားခဲ ့ရရင္
ကားေပၚ တြင္ပဲ ထြက္က် သြားႏိူင္ပါသည္ လို ့..။

အုပ္ရွစ္ပင္ လမ္းဆံု ေရာက္ေတာ ့ ကားခဏ နားပါသည္။ ပူ လာေသာ အင္ဂ်င္ကို အေအးခံ ရန္ႏွင္ ့ လမ္းစံုမွ
လူ ထပ္ေခၚ ႏိူင္ရန္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ တို ့လဲ အေညာင္း အညာဆန္ ့ႏိူင္ရန္ ကားေအာက္ ဆင္း ရေတာ ့သည္။
ကားေနာက္ ေၿခနင္း က သိပ္ၿမင္ ့လြန္းေတာ ့ မေဟသီ ့ကို ဂ်ိဳင္းေအာက္မွ ခေလး တစ္ေယာက္လို ေဖးမ၍
ေအာက္ကို ကူခ် ေပးရပါသည္။ ႏြား ေရကူးသည္ ့ မ်က္ႏွာ ႏွင္ ့ေပါ ့ေလ..။

အုပ္ရွစ္ပင္ လမ္းဆံုက ၿမန္ေအာင္၊ ၾကံခင္း၊ ရခိုင္ ရိုးမ တို ့ကို အသီးသီး ခြဲ ထြက္ သြားသည္ ့ လမ္းဆံုၿဖစ္ပါသည္။
အဲဒီက ထမင္းဆိုင္တို ့တြင္ ေတာတြင္းသား၊ ေတာေကာင္ အစံု ရ တတ္ပါသည္။ လမ္းေဖာက္ အဖြဲ ့မွ လမ္း
ေဖာက္လုပ္သားတို ့ အေၿခခ်၊ ဖြင္ ့လွစ္ ထားေသာ ဆိုင္ၿဖစ္ပါသည္။
တစ္ေယာက္ထဲ သြားလာခဲ ့စဥ္က ပါးစပ္ သရမ္း၍ အစံုစား၊ အစံု ေသာက္ခဲ ့ မိေသာ္လည္း အခုေတာ ့ မေဟသီ ့
ေၾကာင္ ့ အစံု မသရမ္းၿဖစ္ေတာ ့ပဲ သူ အပင္ပန္းခံ ခ်က္ခဲ ့ေသာ ထမင္းဂ်ိဳင္ ့ၾကီးပဲ ဖြင္ ့ၿဖစ္ပါေတာ ့သည္။
ငါးခူေၾကာ္ႏွပ္ဗ်ာ၊ သရက္သီးသုပ္ဗ်ာ၊ ေနာက္ ပုဇြန္ေခ်ာက္ ႏိူင္းၿခင္းနဲ ့ လၻက္ သုပ္ဗ်ာ။
ဘာ..ေတာတြင္းစာ..လဲ၊ လိုပါဘူးေနာ္လို ့...။
အခ်စ္ႏွင္ ့ ခရီးသြားေနတာေလ..။ ေရ ေလး ေသာက္တာေတာင္ ခ်ိဳေနတာေလ..၊ကြ်န္ေတာ္ ့ ပါးစပ္ၾကီးက..ပါ။

ဆင္တဲ ဇက္ဆိပ္ ေရာက္ေတာ ့ ေန ့လည္ ဆယ္ ့ႏွစ္နာရီ ထိုးၿပီ။
ဇက္က တစ္နာရီခြဲမွ ေရာက္ မည္ဆိုေသာေၾကာင္ ့ ကားေတြ အားလံုး သူ ့စုရပ္ႏွင္ ့သူ ထိုးဆိုက္ အနားယူကုန္
ၾကေတာ ့သည္။

...............................................................................................................................................................

( ဆက္ရန္ )

8 comments:

သုေျဒၷ said...

အားေပးမယ္တစ္ရျပီထင္တယ္

သုေျဒၷ said...

အခ်စ္ရွိရင္ အ၇ာ၇ာျပည္ ့စံုသလို အခ်စ္၇ွိရင္ အရာရာခ်ိဳျမိန္ေနတာပါ တကယ္ေတာ ့အခ်စ္ဘဲလိုတာေနာ္ ေျသာ္ခုေတာ ့အခ်စ္နဲ ့ေ၀းေနတဲ ့ မင္းတို ့ငါတို ့ဘ၀ေတြပါလား သုေျဒၷ

kiki said...

ေတာထိုင္ ထိုင္လိုက္ဖူးလား ...ခုေနသာဆို အခက္ပဲ ၊ ရုကၡစိုးေတြေတာက္ ဘံုေပ်ာက္ကုန္ၾကျပီဗ်ိဳး ၊
မေဟသီမ်ား နမ္းရမလား ေအာင္းေမ့ပါတယ္ ။ဘယ့္ႏွယ္ တအီအီနဲ့ ေက်ာနက္ၾကီး ကိုနမ္းရတာတုန္း ။ ခက္တယ္ ။

ခုေနမွာေရာ ရိန္းဂ်ားကားၾကီးတိုးေခြ ့စီးနိုင္ပါအံုးမလား ကိုၾကီးေက်ာ္ေရ ...
ကဲ ..ရြာစားေရ..
ဆက္လိုက္ၾကအံုးစို ့ တူႏွစ္ကိုယ္ ခရီးေလး ..
(ခုတေလာ အိပ္မက္ လွလွေတြ မက္ေနပံုရတယ္ ေနာ္ .. း))

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ဟန္းနီးမြန္း ခရီးလို႔ေတာင္ ထင္မိေသး ေနာက္မွ ေခါင္းစဥ္ျပန္ၾကည့္မွ လုပ္ငန္းခြင္သြားမွန္း သတိရ ေတာ့တာ။ အေရးေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေျပာခ်င္တာပါ
ဆက္ဆြဲထား ကိုယ့္လူေရ

ၾကည္ႏူးခန္းေတြ အရမ္းမ်ားရင္ မိန္းမယူခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိ ေတာ့မယ္ ဟဲဟဲ

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမ်ဳိးေလးေတြ ေရးေတာ့ မေဟသီ ဖတ္ျပီး ၾကည္ႏူးရမွာေသခ်ာတယ္ း)

thawzin said...

မိန္းမယူခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာျပီးဗ်ာ...။
ဒါေပမယ့္ ခရၤီးသြား၇င္ေတာ့ အဲလိုကားစီးဘူး။ ကိုယ္ပိုင္ကားနဲ႕သြားမွာ။ ဒါမွ စိတ္ခ်လက္ခ် စိတ္ေအးလက္ေအး အားရပါးရ၊ သြားလို႔ရမွာ။ ဆက္ေရးဗ်ဳ႕ိ႔၊ ျမ၀တီဇတ္လမ္းထက္ေတာ့မတုိေစနဲ႕။

Beauty Studio USA Branded Store said...

ကိုးရီးယားကားတြဲေတြလိုပဲထင္တယ္။ဆက္ရန္ဆိုတာ ေမွ်ာ္ေနပါမယ္ဗ်ာ။

ႏွင္းနဲ႔မာယာ said...

ခရီးသြား ဇာတ္လမ္းေလးက
အရွိန္ရေနျပီေနာ္...
အဲဒီဘက္ကို တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးေသဘူး...
အခုမွပဲ ဘေလာ့ထဲကေန လိုက္ေငးေနရတယ္...

ႏွင္း