ယၡဳတေလာ ရာသီ က တၿဖည္းၿဖည္း ေၿပာင္းလဲ လာေနပါသည္။
မႏွစ္က ဒီလို အခ်ိန္တြင္ ဒီေလာက္ မေအး ခဲ ့ေပမဲ ့ ဒီ ဘက္ႏွစ္ တြင္ေတာ ့ အေတာ္ေလး ေအးေနၿပီး
အေအး တို ့က ညိႈး ဖြဲ ့ တာရွည္ ေနခဲ ့ပါသည္။
ကမၻာ ့ ေနရာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား တြင္လည္း ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္ခဲ ့ ရေသာ သဘာဝ ေဘးအႏၱရယ္ အားလံုး တို ့
သည္လည္း ၾကားမိသမွ် အၿမဲ တန္း ပဲ အလြန္ အကြ်ံ ၿဖစ္ေနခဲ ့ ရ ပါသည္။ ကမၻာ ၾကီး ပ်က္ေတာ ့ မယ္
ဆိုသည္ ့ အဆို ကို ေတာ ့ အၿမဲ တန္းပဲ ဆန္ ့က်င္ လက္မခံ ခဲ ့ သူ တစ္ေယာက္ အေနႏွင္ ့ ေတာ ့ နီးစပ္လာ
ေနသည္ ့ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အလြန္အကြ်ံ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေနသည္ ့ အခ်က္အလက္ မ်ားကို ကိုယ္ ့ဖာကိုယ္ အၿမဲတန္းပဲ
ခဏခဏ တြန္းလွန္ေနမိပါသည္။
ဘာေၾကာင္ ့ ဆို ကြ်န္ေတာ္တို ့ ၿဖစ္တည္ ေနထိုင္ေနရာ ကမၻာ ၾကီးက လူ ့ေဘာင္ အဖြဲ ့ အစည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး
ၿဖင္ ့ အခ်င္းခ်င္း ပဲ ရင္ခ်င္း ၊ ေက်ာ ၿခင္း အပ္၍ ဖြဲ ့ စည္း တည္ေဆာက္ ထားေသာ ေၾကာင္ ့ ပဲ ၿဖစ္ပါသည္။
ဒါေၾကာင္ ့လည္း ဘယ္အရာ မဆို အရမ္းမဲ ့ ၿဖစ္ခြင္ ့ မရွိ ပါဟု ကြ်န္ေတာ္ က မမွိတ္မသံု ယံု ၾကည္ ေနမိ
တာ ၿဖစ္ပါသည္။
ကမၻာ ့ အဖြဲ ့အစည္း၏ စည္းဝိုင္း အၿပင္ဘက္သို ့ ေရာက္လု ေရာက္ခင္ ၿဖစ္ေနေသာ အမိေၿမ ရဲ ့ အေခ် အေန
ကေတာ ့ “ ခြ်င္း ခ်က္ ” အေန ႏွင္ ့ ထား ၾကည္ ့ ခ်င္ပါသည္။ ( ခြ်င္းခ်က္ ၿဖစ္ ေနလို ့ပါပဲ။ )
ပူ ရင္လည္း ၊ ပက္ၾကား အက္၍ အလွ်ံ တညီးညီး ထ ေတာက္ ေလာက္ ေအာင္ ပူ ေနတာ ၊ ေအး လာၿပန္ရင္
လည္း အရိုး တို ့ အရည္ တို ့ ေၾကြက် သြားေလာက္ ေအာင္ကို ေအးေနတာေတြ၊တစ္ခါဘူးမွ မၿဖစ္ဘူး ခဲ ့
သည္ ့“ Accident ” ေတြ အို စံု လို ့ ပါပဲ။
ညစဥ္ပဲ အြန္လိုင္းေပၚ တက္မိေနရင္း ၿမင္သမွ် ၊ ဝင္ လာသမွ် သတင္း ေတြ အား လံုးကေတာ ့ မၿမင္ရက္
မၾကားရက္ ၊ မနာ ရက္ စရာ ေတြ ပါ ။ သိၿပီးၾက သည္ ့ အတိုင္း ၿမန္မာ ့ သၾကၤန္ ဗံုး ေပါက္ ကြဲ ခဲ ့သည္ ့
သတင္း ကလဲ သမရိုးက် မဟုတ္ခဲ ့သည္ ့ အဆိုး ထဲက အဆိုး တစ္ခုပါ လို ့ ။
ၿဖစ္ေနသည္ ့ အၿဖစ္ မ်ား တြင္ ဆိုး ေနသည္ ့ အၿဖစ္ မ်ားက ပိုပို မ်ားလာေနၿပီး ေကာင္း တာေလး ေတြ က်
ၿပန္ေတာ ့ လဲ ပ်က္ပ်က္ ၿပီး ေပ်ာက္ေပ်ာက္ သြား တတ္လိုက္ တာ အလြန္ ကို ၿမန္ ေန တတ္ ၿပန္ပါသည္။
လူ ့ သေဘာကလည္း ဆိုး တာေတြ က်ေတာ ့ ခါးခါး သီးသီး မုန္းတတ္ ေရွာင္ တတ္သေလာက္ ၊ ေကာင္း
တာ ေလးႏွင္ ့ ၾကံဳ လိုက္ရသည္ ့ ခဏ တာ ေလး ေတြ ကိုပဲ အမိ အရ ဆုပ္ဖမ္း ေနတတ္ ၾကပါသည္။
ခဏ ေလး ေတြ ပါ ဆို သည္ ့“ သေဘာ ” ေလး ကို မၿမင္မိ ၾက ေတာ ့ လည္း ၊ ၾကာ ေန အံုး မွာပါ .. ဆိုသည္ ့
မသိစိတ္ ကေလး မ်ား ၿဖင္ ့ အတင္း ကို ကုတ္ကပ္ တြယ္ တာ ေနပစ္ ၾက ပါ ေတာ ့သည္။
သဘာဝ ေလာက ၾကီး ထဲ အဆိုး ေတြ အၿဖစ္ မ်ား ေနသလို ၊ လူ တစ္ဦး ခ်င္းစီ တို ့ တြင္လည္း အဆိုး ေတြ
သာ တန္စီ ၿဖစ္ ပ်က္ ေနရ ပါသည္။ သတၱာ ေလာက ၾကီးက ဘယ္ေသာ အခါ မွ အလို ၿပည္ ့ လာ ဘြယ္
မၿမင္မိ ပါေတာ ့။
ေက်နပ္ လ်င္ ေနတတ္ စရာ ပါ .. တဲ ့။
အၿမဲ တန္း လိုအပ္ ေနတတ္ ေသာ ကြ်န္ေတာ္တို ့ လူသား ေတြ အတြက္ေတာ ့ ဘယ္ေသာ အခါ မွ ေက်နပ္
ႏိူင္ လာဘြယ္ မၿမင္ ေတာ ့ ပါ။
ဘဝ ရထား ၾကီး ကို စီး လာ မိ ခဲ ့ ၾက ရသူ မ်ား ပီ ပီ ခရီး ဆံုး မွတ္ တိုင္ ေလးေတြ အသီးသီး ေရာက္ ခဲ ့ၾက လို ့
လမ္းခြဲ ဆင္းက်န္ ေနခဲ ့ ၾက ရသူ မ်ား ကို မဆံုး ေသး ေသာ လက္က်န္ ခရီး ေလး ကို ဆက္သြား ေန ရသူ တို ့
က အၿပန္အလွန္ ေဂါင္း ငဲ ့ လက္ၿပ ႏႈတ္ဆက္ ေန မိ ၾက ရင္း ၊ တြယ္တာ မိခဲ ့ၾက ရ သေလာက္ က်ခဲ ့ ၊ ပူ ခဲ ့
ေဆြး ခဲ ့ ၾက ရသည္ ့ ပူေႏြး ေသာ မ်က္ရည္ ထု ၾကီး ေၾကာင္ ့ ဘဝ ရထား ၾကီး က ေစးကပ္ကပ္ ၾကီး ၿဖစ္
ေနခဲ ့ ပါသည္။
ဆင္းက်န္ေနခဲ ့ ရမည္ ့ ဘူတာ ေတြ မေရာက္ ခင္အထိ ေတာ ့ ရႈ ့ ခင္းေလးေတြ ၾကည္ ့ ၊ တစ္ေယာက္
မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည္ ့ ပီတိ ဂြမ္း ကေလး ကို ဆီ ထိ ထား သလို ၊ ႏူးႏူး အိအိ ကေလး ၊ စြန္ ့စြန္ ့
ၿပန္ ့ၿပန္ ့ ကေလး ၾကည္ ႏူး ေနမိ ၾက သေလာက္ ရထား ၾကီး အရွိန္ ေလွ်ာ ့ လာၿပီး ဆင္း ရမည္ ့ ဘူတာ ေလး
လဲ ေရာက္ေရာ မၿဖဳတ္ ခ်င္ေတာ ့ သည္ ့ တြဲ လက္ မ်ား ကို ေၾက ေၾက ကြဲကြဲ စို ့စို ့ နင္ ့နင္ ့ ပဲ ၿဖဳတ္ ရ
ႏႈတ္ဆက္ ရ ပါေတာ ့သည္။
ေဝး ၍ က်န္ခဲ ့ သူ ကို ႏႈတ္ ဆက္ လို ့ မဝ ေတာ ့သလို ၊ က်န္ ခဲ ့ ေတာ ့ သည္ ့ သူ ့ ထိုင္ခံုက သူ ့ အေငြ ့ ႏွင္ ့
သူ ့ အရိပ္ ေလးကိုလည္း အဆံုး တစ္သက္ တိုင္ ပဲ သတိ ရ ေန မိ ၿပန္ပါသည္။ ေၿပာ ရလ်င္ ဝင္သက္၊ ထြက္
သက္ တို ့ ေၾကြ ေန သည္ ့ အခါ တိုင္း ေပါ ့ ဗ်ာ..။
ကြ်န္ေတာ္လည္း တစ္ေန ့ က အေရး ၾကီး ကိစၥ တစ္ခု ၿဖင္ ့ ရုတ္တရက္ ၿပန္ သြား ခဲ ့ ေသာ မိတ္ေဆြ
တစ္ေယာက္ ရဲ ့ အခန္း ေလး ကို ဝင္ရွင္း ေန ရင္း ေတြး မိ ေတြး ရာ ေတြး ေနမိတာ ၿဖစ္ပါ သည္။ သူ ႏွင္ ့က
ခ်က္ ၿပဳတ္သည္ ့ ေနရာ တြင္ ဝါသနာ ၿခင္း တူ သလို သူ ခ်က္တာ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းသေလာက္ ၊ ကြ်န္ေတာ္
ခ်က္တာ လဲ သူ က အၿမဲ ေကာင္း ေနတတ္ တာပါ။
ဗမာ ၿပည္ ၿပန္ ၾက လ်င္လည္း အၿမဲ ပဲ မ်က္ေစ ့ ေအး ၿပီး၊ သမာ အာဇီဝ အလြန္ က် သည္ ့ “ ကြမ္း ” ၿခံလုပ္ငန္း
ေလး တစ္ခု ထူေထာင္ ၾက ဘို ့ တိုင္ပင္ ေန တံုး လဲ ၿဖစ္ ပါသည္။ ညစဥ္ လဲ စိတ္ကူး ကိုယ္စီ ၿဖင္ ့ “ ကြမ္း ” ေတြ
ကို တစ္ေယာက္ တစ္လဲ စီ ခူး ေန လိုက္ ၾက တာ ေလ ၊ ေမာ လြန္းလို ့ ေတာင္ ေရ ေႏြး ၾကမ္း ကိုယ္စီ ေသာက္
ေန ခဲ ့ ရသည္ ့ အၿဖစ္ ပါ လို ့ ။ ကြမ္း ရြက္ ေတြ ကို ၿခင္း ထဲ ေရ စြတ္ ၿပီး ဝိုင္း ဝိုင္း ကေလး စီ ေန လိုက္ရတာ ေလ
ခါး မ်ား ေတာင္ ေညာင္း ကိုက္ လာ ေအာင္ပါပဲ ။
ေနာက္ ေန ့ ဘာခ်က္ ၾက မည္ ဆိုတာ ကို ေရာ အၿမဲ တိုင္ပင္ ေနၿဖစ္ၾက ပါသည္။
စား ဘို ့ က ၿမန္ ၿပီး လြယ္သေလာက္ ဘာဝယ္ ခ်က္ ရမည္ ကို ႏွစ္ေယာက္သား စဥ္းစား ၾက ရသည္မွာလည္း
မၿမင္ ရေသးသည္ ့ “ ကြမ္းၿခံ ” လုပ္ ငန္း ကို လုပ္ ရ တာ ထက္ကို ပင္ ပန္း ေနတတ္ ၿပန္ပါသည္။
မနက္ ၿဖန္ က စၿပီး “ သူ ” က မရွိ ေတာ ့ ပါ။
မနက္ၿဖန္ က စ ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ က တစ္ေယာက္ထဲပါ၊ မီး ဖို ေခ်ာင္ထဲ မွာ ေလ ။
မၿပီး ဆံုး ေသး ေသာ ကြမ္း ကိုလဲ ကြ်န္ေတာ္ ပဲ ဆက္ ဆိုက္ ရ ေတာ ့မွာ ပါ။
သူ ့ ဆီက ရ လိုက္ သည္ ့ နည္း ေလး ၿဖစ္သည္ ့ “ ဆီ ထမင္း ” ထိုး သည္ ့ နည္း ေလး ၿဖင္ ့ ကြ်န္ေတာ္
တစ္ေယာက္ ထဲ ထိုး ရ အံုးမည္ေလ ။
ခင္ရ သည္ ့ မိတ္ေဆြ ႏွင္ ့ ရုတ္တရက္ ခြဲ ခြာ ရ တာက သမ ရိုး က် ခြဲ ခြာ ရ တာ ၿဖစ္ေပမဲ ့ မေမွ်ာ္လင္ ့ပဲ ခြဲခြာ
လိုက္ ရ၍ အရိႈက္ ကို ထိ သလို ေတာ ့ ၿဖစ္မိ ပါသည္ ။
မိတ္ေဆြ အဆင္ ့ ထက္ လြန္ၿပီး ပို၍ ခင္ ရ ၊ ခ်စ္ရ တြယ္ တာ ရ ခဲ ့ သူ မ်ား ႏွင္ ့မ်ား ေမွ်ာ္လင္ ့ ၿပီးပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊
မေမွ်ာ္ လင္ ့ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ အခု လို ခြဲ ခဲ ့ ထားခဲ ့ ရမည္ မ်ား ဆိုပါ လ်င္ ... လို ့ ေတြး ၾကည္ ့ မိ တာ ႏွင္ ့ မြန္းက်ပ္
က်ပ္ ၿဖစ္ လာ ၿပန္ ေသာ ေၾကာင္ ့ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ကို ကၿပာ ပဲ ေဖ်ာ္ ၿပီး ၿမန္ၿမန္ ပဲ မ်ိဳခ် လိုက္ ရ ပါသည္။
မီးဖို ေလး ထဲမွ ဝါးရံ တာ ေလး ဖက္ ထြက္ လိုက္မိေတာ ့ ေမွာင္ရီ ပ်ိဳး စ ၿဖစ္ေနၿပီ။
ေအာက္ဖက္ လမ္းမ ေပၚ တြင္ ေရွ ့ က ေရးခဲ ့ မိေသာ “ ပိုး ႏွင္ ့ ၾကိဳး ” ထဲက ၿမည္း အဖိုး ႏွစ္ေယာက္ ကို
ေတြ ့ ရ ၿပန္ ပါသည္။
မ်က္ႏွာၿခင္း ဆိုင္ ေတာင္ထြတ္ တို ့ ကို တိမ္ညိဳ တိမ္မဲ တုိ ့ အံု ့မိုး ထား ေသာ ေၾကာင္ ့ ေကာင္းစြာ မၿမင္
ရ ေပ မဲ ့ အေအး ဓါတ္ တို ့ က ေတာ ့ တစစ ပဲ လႊမ္း မိုး လာ ေန ပါ သည္။
ေကာ္ဖီ ပူပူ ေလး ေၾကာင္ ့ ေႏြး ေသာ ရင္ က ခ်က္ၿခင္း ပဲ ကြယ္ ေပ်ာက္ ခဲ ့ရ ပါ ေတာ ့သည္။
အၾကိဳက္ ကေလး ေတြ ႏွင္ ့ေတြ ့ေနသည္ ့ အေကာင္း ေလး ေတြ ကို္္ု့ု့ု့ လက္ခံ တတ္လ်င္ မၾကိဳက္ တာ ေလး
ေတြ ႏွင္ ့ ေတြ ့ လာ တတ္သည္ ့ အဆိုး ေလး ေတြ ကို လည္း ေက်ေက် နပ္ နပ္ နွင္ ့ လက္ခံ တတ္ေအာင္
အၿမဲ ေလ ့က်င္ ့ ႏုလံုး သြင္း ေနပါမွ အခု လို အဆိုး တို ့ သာ ၾကီး စိုး လာေန ေသာ ေလာကၾကီး တြင္ ေက်ေက်
နပ္နပ္ ႏွင္ ့ ေနတတ္ လာမည္ဟု လည္း ထင္မိ ၿပန္ ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ ့ ဘာ တစ္ခု မွ မတင္ က်န္ ႏိူင္ ေတာ ့သည္ ့ “ စက္ ရုပ္ လူသား ” ပဲ ၿဖစ္ ခ်င္ ပါေတာ ့
သည္ လို ့။
( တြယ္ တာ ၿပီး မွ ခ်စ္ ခင္ လာၿပီးမွ ခ်စ္ရာ ရွ ရာ တို ့ ရ လာ တတ္သည္ ့ ခ်စ္ ရ သည္ ့ ဒဏ္ ရာ တို ့ ပါ
ေဝး ေအာင္ ပါပဲ ။ )
....................................................................................................................................
ကိုကိုနဲ့ ကျွန်မရဲ့ ကောင်းကင်
11 months ago
