မေရးတာ ၊ မဝင္ တာ ၾကာ ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္ ့ ဘေလာ ့ ေလး ထဲကို ကၿပာ ပဲ ၿပန္ဝင္ ရင္း “ တစ္စိတ္ ကေလး
ပဲ ၿဖစ္ခ်င္ တယ္ ” ဆို သည္ ့ ပို ့(စ) ေလး တစ္ပုဒ္ ကို ပထမ ပိုင္း အေနႏွင္ ့ ေရး တင္ၿဖစ္ ခဲ ့ ပါသည္။
သူ ့ ေရွ ႔ မွာက “ စက္ ရုပ္ ကေလး ပဲ ၿဖစ္ခ်င္ သည္ ” ကို ကြ်န္ေတာ္ ေရး ထား ခဲ ့ ေသာေၾကာင္ ့ ကာရံ ေလး
တူ ေန ေအာင္ ကို ပဲ နာမည္ ကို ေရြး ခ်ယ္ မိ ခဲ ့ ေပမဲ ့ အေၾကာင္း အရာ ေတာ ့ မတူ ႏိူင္ ဟု ထင္မိ ပါသည္။
သံေယာဇဥ္ တို ့ ေအာက္မွာ ပဲ မၿဖဴ ႏိူင္ေသးေသာ“ အၿဖဴေလး” အၿဖစ္ ေမြးဖြား ခဲ ့ရ သူ တစ္ေယာက္ အေနႏွင္ ့
ထိစပ္မိ သမွ် တို ့ကို ပဲ အၿမဲတန္း ပဲ အမိအရ ဆုပ္ကိုင္ တြယ္တာ ေနမိခဲ ့ ေသာေၾကာင္ ့ အေရာင္စံု ေနခဲ ့ေသာ
သံေယာဇဥ္ တို ့ႏွင္ ့ လံုးေထြး ရစ္ပတ္ ခ်ာခ်ာ လည္ ေန ခဲ ့ရသလို အမ်ိဳး မ်ိဳး ေသာ စိတ္ ေရာင္စံု ၊ ေဇာ ေရာင္
စံု တို ့ ေအာက္မွာပဲ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ ့ရေသာ “ည” ေပါင္း မ်ားစြာ၊ ေဆာက္တည္ ရာ မဲ ့ခဲ ့ ရေသာ “ ေန ့” ေပါင္း
မ်ာစြာ တို ့ကို တေရြ ့ေရြ ့ၿဖတ္ ေက်ာ္ လာခဲ ့ မိသည္မွာ ၿပကၡဒိန္ အရြက္တို ့ တစ္ရြက္ ၿပီး တစ္ရြက္ အၾကိမ္
ၾကိမ္ ေၾကြ က် ေၿမခ ခဲ ့ရသည္ ့ တိုင္ေအာင္ပါ လို ့ ။
ေန ့ တစ္ေန ့ ကို ဘဝ တစ္ခု လို ့ ဆို ခဲ ့ပါက ကိုယ္ ၿဖတ္ သန္းလာခဲ ့ မိေသာ ဘဝ ရဲ ့ အခ်ိန္ စာမ်က္ႏွာ တို ့
ကို ၿပန္ေၿပာင္း ၾကည္ ့ မိပါက လည္း ေလ ေဝွ ့ လိုက္ တိုင္း တစ္လိမ္ ့လိမ္ ့ လြင္ ့ ပ်ံ သြား ေနတတ္ေသာ
ေရာ္ရြက္ တို ့လို ပဲ “ ကာရံ ” မဲ ့ ေနတတ္ ပါသည္။
“ စိတ္ ေရာင္စံု ” တဲ ့ ။ အေရာင္ စံု လြန္း ေန ေသာ “ စိတ္” ဟု ဆို ခဲ ့ ေသာေၾကာင္ ့ တစ္ထပ္ ထဲ မက် ႏိူင္လြန္း
ေသာ “ စိတ္ ” တို ့ ၿဖင္ ့ အၿမဲ ရွင္သန္ ေနမိ သူ တစ္ေယာက္ အေန ႏွင္ ့ အေမာ တို ့၊ ေဇာ တို ့ ႏွင္ ့ သာ က်င္
လည္ ေနခဲ ့ ရ ၿပီး ပင္ ့သက္ တုိ ့ ေတာင္ အရိႈက္ ခက္ ခဲ ့ ၍ ၊ အၿမဲ ပဲ မြန္း က်ပ္ ေန ခဲ ့ ရပါသည္။
ေၿပာ ခဲ ့ မိခဲ ့သလို .. စံု လင္ ေသာ အေရာင္ အေသြး တို ့ ၿဖင္ ့ ဖြဲ ့ စည္း ထား ေသာ “ စိတ္” တို ့ ဘယ္ေလာက္
ပဲ မ်ား ေန ခဲ ့ ေပ မဲ ့ တကယ္ ရွိ ေန တာကေတာ ့ ကိုယ္ ့မွာ “ သိစိတ္ ” ႏွင္ ့ “ မသိစိတ္ ” ႏွစ္ခု သာ ပါပဲ ဟု
ကြ်န္ေတာ္ ဆိုခ်င္ ပါသည္။
တကယ္ေတာ ့... ကြ်န္ေတာ္ ဆို ခ်င္သည္ ဆိုတာထက္ ထို အဆို က ဟိုး .. မေဆြ ခင္ က ပင္ အထင္အရွား
ရွိ ေနခဲ ့ သည္ ့ မထင္မရွား ရွိေနေသာ ေလာက ရဲ ့ အဆို တစ္ခု ၿဖစ္ပါသည္။ သတိ မထား မိခဲ ့ ေသာေၾကာင္ ့
အသိ အၾကား ပါ ကြ်န္ေတာ္ ႏွင္ ့ ေဝး ေနခဲ ့ သည္ ့ “ အဆို ” တစ္ခု ပါ ပဲ။
တကယ္ ပဲ ထဲထဲ ဝင္ဝင္ ခံစား ၾကည္ ့ ပါက သိ သာ လာ မွာ အေသ အခ်ာ ၿဖစ္ ေနသည္ ့ ထို “ႏွစ္စိတ္” ပါ ။
လုပ္ သင္ ့ လြန္း လို ့ ကိုယ္က လုပ္ ေနရ ေပမဲ ့ မဆင္ၿခင္ ႏိူင္ေသာ ေနာက္ က က်န္ေနသည္ ့ စိတ္က အဲ ့ဒီ
အလုပ္ ကို မလုပ္ ခ်င္စြာ နဲ ့ပဲ ဆန္ ့ က်င္ မိ ေန သည္ ့ ခံစား မႈ ပါ ။
ကိုယ္ ဘာ ပဲ လုပ္ ေနေန အၿမဲ ႏွစ္စိတ္ ၿဖစ္ ေန တာ ကို သတိ ၿပဳ ခံစား ၾကည္ ့ ပါေလ။
စား ေန တံုး ေပမဲ ့လည္း စားတဲ ့ ဆီ မွာ ပဲ စိတ္က ေရာက္ ေနသလို ႏွင္ ့ ကိုယ္တစ္ကယ္ ေတြး မိ ေနတာက
ေနာက္ထပ္ေသာ ေနာက္ တစ္ခု ေသာ အာရံု ေတြ မွာ ၿဖစ္ ၿဖစ္ ေနတတ္ ပါသည္။
သြား ေနတံုး ဆို ေပမဲ ့လည္း သြားေနတဲ ့ အဆင္ ့ ေလး တိုင္းမွာ စိတ္က မရွိတတ္ပဲ တစ္ၿခားၿခား ေသာ
အေတြး ေတြ ထဲ ေရာက္ ေရာက္ ေနတတ္ ပါသည္။ ၿပီး ခဲ ့ ေသာ အာရံု ေတြ ၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေနာက္ လာေတာ ့
မည္ ့ ကိစၥ ေတြ ..၊
တစ္ထပ္ ထဲ မက် ေနတတ္ တာ ကိုပါ။
နဲနဲ ေလး ပဲ “ သိ ” ေပး လိုက္ လ်င္ ပဲ နဲနဲ ေလး ခံစား သိ လာ မွာ အေသ အခ်ာ ၿဖစ္ပါသည္။
သိစိတ္ က တကယ္ပဲ လႈပ္ရွား ေန ေပမဲ ့ က်န္ မသိစိတ္ က ဆက္ ေတြး ေနတံုး ၊ ေတြ ေဝ ေနတံုး ၊ဝမ္းနဲ
ေနတံုး ၊ ခက္ထန္ ေနတံုး ၊ တက္ၾကြ ေနတံုး ၊ ေလး လံ ေနတံုး ..... အို . . အေရာင္ စံု ပါ ပဲ လို ့။
ေန ကုန္ သြား ၿပီး ၊ ေန ့ တစ္ေန ့ ၊ ဘဝ တစ္ဘဝ ကုန္ ဆံုး ေတာ ့ မည္ ့“ ည” တစ္ခု ကို အိပ္စက္ ၿဖတ္သန္း
ရေတာ ့ မည္ ့ အခ်ိန္ လဲ ေရာက္ေရာ .... ကိုယ္ ့ဘဝင္မွာ တစ္ေန ့ တာ စု ေဆာင္း လာ ခဲ ့မိသည္က
စိတ္ ေရာင္စံု တို ့ၿဖင္ ့ အေတာင္ကုန္ ေအာင္ပ်ံ သန္း လာခဲ ့မိေသာ အေမာ ေတြ သာ ၿဖစ္ ေန ခဲ ့ရပါ ေတာ ့
သည္ ။ တစ္ေန ကုန္ ေမာ လာခဲ ့ သည္မွာ အိပ္ရာ ထဲ ေရာက္ သည္အထိ ေမာ ေကာင္း ေနတံုး။
ကိုယ္ ့ ရင္ ဂ်ိဳင္႔ ကေလး ထဲ မွာ ၿဖစ္တည္ ေနတတ္ ေသာ “ဘဝင္ စိတ္ ” ကေလး က တေငြ ႔ ေငြ ႔ ပူ ေနတံုး ။
ဘယ္ေတာ ့မွ တစ္ထပ္ ထဲ မက် တတ္သည္ ့ ထို ႏွစ္စိတ္ က တစ္ထပ္ ထဲ က် သြား သည္ ့ အခ်ိန္ ေတြေတာ ့
ရွိ ေန ပါသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္ “ ခ်ဲ ႔ ခ်ဲ ႔ ထြင္ထြင္ ” ပဲ စဥ္း စား မိ လိုက္ တာ ၿဖစ္ပါသည္။
တစ္ေယာက္ က တစ္ေယာက္ ကို “ ခ်စ္ ” သြား သည္ ့ အခ်ိန္ ႏွင္ ့ ၊ တစ္ေယာက္ က တစ္ေယာက္ ကို “ မုန္း”
သြား သည္ ့ အခ်ိန္ တို ့ တြင္ ထို ႏွစ္စိတ္က တစ္ထပ္ ထဲ က် သြား တတ္ သည္ ဟု ပါ ။ စဥ္းစား ၾကည္ ့ ပါေလ။
ဝင္ သက္ ထြက္သက္ တို ့ ေၾကြ ေနသည္ ့ အၾကိမ္ တိုင္း မွာ “ ခ်စ္ ” ေန တတ္ သလို ၊ “ မုန္း ” ေနတတ္ လ်င္လဲ
ထို အတိုင္း ပါလို ့ ။ သည္ လို အခ်ိန္ ေတြ မွာ ဆိုလ်င္ေတာ ့ အာရံု ေတြ ၊ က်န္ စိတ္ ေတြ က ဘယ္ ကို မွ
မေရာက္ တတ္ေတာ ့ ။ တစ္သ မွတ္ ထဲ..၊ တစ္သား ထဲ ၿဖစ္ ေနတတ္ သည္ ဟု ထင္ပါသည္။
တည္ၿငိမ္ စြာ ခ်စ္ ေနတတ္ သလို ပဲ တည္ၿငိမ္ စြာ ပဲ မုန္း ေနတတ္ပါသည္။
စိတ္ တို ့ ဆံု မွတ္ တစ္ခု မွာ တစ္ထပ္ ထဲ က် ၍ ၿငိမ္ သြားၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။
အသက္ ရႈ မွား ေန ေအာင္ ခ်စ္ ေနတတ္ သလို ပဲ အသက္ ရႈ မွား ေန ေအာင္ ကို မုန္း ေနတတ္ၿပန္ ပါသည္။
ထို ၿပင္းပ် ေသာ ကိစၥ ႏွစ္ ခု မွာ “ စိတ္ ႏွစ္ခု” တို ့ တစ္ထပ္ ထဲ က် သြား သလို .......
က်န္ေသာ ကိစၥ တိုင္း ၊ အာ ရံု တိုင္း မွာ ပါ တစ္စိတ္ ထဲ တစ္ထပ္ ထဲ က် မ်ား ေနလ်င္ ၊ က် ေအာင္ လုပ္ ႏိူင္
ခဲ ့လ်င္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္း မည္ လဲ .... လို ့ ။
စိတ္ တို ့ အေရာင္ မဆံု ေတာ ့သလို ၊ အေတြး ယာဥ္ေၾကာ တို ့ တြင္လည္း အေတာင္ ကုန္ သြားေအာင္ ပ်ံသန္း
ေတြး ေတာ ေန စရာ မလို ေတာ ့ ဟု ထင္မိပါသည္။
ကိုယ္ ့ ရဲ ႔ “ စိတ္ ဂရပ္ မ်ဥ္း ” က ေၿဖာင္ ့တန္း တည္ၿငိမ္ ၍ ရွင္း ရွင္း ကေလး ပဲ ၿဖစ္ ေန မွာ ၿဖစ္ပါသည္။
အေမာ တို ့ ၊ ေဇာ တို ့ လည္း ကင္းေဝး လာ ေနမွာ ၿဖစ္ပါသည္။
အရာရာ တိုင္း မွာပဲ လုပ္ေန ထိစပ္ ေနသမွ် တို ့ကို တစ္စိပ္ ထဲ ၿဖင္ ့ သိ သိ ေပး ေနႏိူင္ လ်င္ပဲ“ တစ္သိ ” ထဲ
“ တစ္စိတ္ ” ထဲ ၿဖင္ ့ တစ္ေန ့ တာ ေပါင္း မ်ားစြာ ၊ တစ္ဘဝ တာ ေပါင္း မ်ားစြာ ကို ၿငိမ္းၿငိမ္း ေအးေအး ေလး
ၿဖင္ ့ ကိုယ္ ့ ဘဝ ရဲ ႔ ေနာက္ ဆံုး ၿဖစ္ လာ ေတာ ့ မည္ ့ အခ်ိန္ နာရီ မ်ား ကို ဆက္လက္ ၿဖတ္ေက်ာ္ ေနႏိူင္
ေတာ ့ မည္ ၿဖစ္ပါသည္။
ကိုယ္ ့ ဖာ ကိုယ္ပဲ အေထြ ေထြ အၿပားၿပား ေသာ စိတ္ တို ့ကို “ တစ္စိတ္ ကေလး ပဲ ၿဖစ္ ခ်င္ သည္။” ဆို ေပမဲ ့
တကယ္ ေရာ လုပ္ ႏိူင္ ပါမည္ လား လို ့ ဖာသာ ပဲ ေမးခြန္း ထုပ္ ေနမိပါသည္။
လုပ္ ေန ႏိူင္ ၊ လုပ္ သြား ႏိူင္ ရင္ ေတာ ့ အလြန္ ့ အလြန္ ပဲ ေကာင္း ပါ ေတာ ့ မည္ ..... ဟု လဲ ဆင္ၿခင္
မိ ပါ ေတာ ့ သည္။
.........................................................................................................................................................
ေရး ထား လက္စ စာၾကမ္း ေလး ကို ၿပန္ဖတ္ရင္း လက္စ သတ္ ၿပီးေတာ ့ အခ်ိန္ ၾကည္ ့လိုက္ မိရာ မနက္
ေလးနာရီ ထိုးလု ၿပီ။
အၿပင္ဘက္ ဝါးရံတာ ေလး ဘက္ ကေတာ ့ ေမွာင္အတိ က် ေနၿပီး ပုဇင္း ရင္ကြဲ ေအာ္သံ တို ့ မရပ္မနား
ထြက္ေပၚ ေန ပါသည္။ ေႏြ ဦးရာသီ ဆိုေပမဲ ့ အခါ မဟုတ္ မိုး တို ့ ရြာ သြန္း ေန ပါေတာ ့သည္။
တြန္ ့ေက် ေနေသာ အိပ္ယာ ထဲ ေဂါင္း ထိုးၿပီး အိပ္ မယ္အလုပ္ လမ္းေဘး ေရအိုင္ကို ၿဖတ္နင္းသြားေသာ
ကားတစ္စီး၏ ကတၱရာ လမ္းမၾကီး ႏွင္ ့ ပြတ္တိုက္သံ တရွဲ ရွဲ ကို ပုဇင္းရင္ကြဲ ေအာ္သံ ေတြ ၾကားမွ
ၾကား လိုက္ ရ ၿပန္ ပါသည္။
ေအာ္... အခု ခ်ိန္ ထိ ငါ “ တစ္ စိတ္ ထဲ မၿဖစ္ ေသး ပါ လား ....... ” လို ့ ။
..........................................................................................................................................................
( ၿပီး သြား ၿပန္ ပါၿပီ )
ကိုကိုနဲ့ ကျွန်မရဲ့ ကောင်းကင်
7 months ago
