Sunday, May 30, 2010

တစ္စိတ္ ကေလးပဲ ၿဖစ္ခ်င္ ေတာ ့သည္။ ( အသိမ္း ပိုင္း )

မေရးတာ ၊ မဝင္ တာ ၾကာ ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္ ့ ဘေလာ ့ ေလး ထဲကို ကၿပာ ပဲ ၿပန္ဝင္ ရင္း “ တစ္စိတ္ ကေလး
ပဲ ၿဖစ္ခ်င္ တယ္ ” ဆို သည္ ့ ပို ့(စ) ေလး တစ္ပုဒ္ ကို ပထမ ပိုင္း အေနႏွင္ ့ ေရး တင္ၿဖစ္ ခဲ ့ ပါသည္။

သူ ့ ေရွ ႔ မွာက “ စက္ ရုပ္ ကေလး ပဲ ၿဖစ္ခ်င္ သည္ ” ကို ကြ်န္ေတာ္ ေရး ထား ခဲ ့ ေသာေၾကာင္ ့ ကာရံ ေလး
တူ ေန ေအာင္ ကို ပဲ နာမည္ ကို ေရြး ခ်ယ္ မိ ခဲ ့ ေပမဲ ့ အေၾကာင္း အရာ ေတာ ့ မတူ ႏိူင္ ဟု ထင္မိ ပါသည္။

သံေယာဇဥ္ တို ့ ေအာက္မွာ ပဲ မၿဖဴ ႏိူင္ေသးေသာ“ အၿဖဴေလး” အၿဖစ္ ေမြးဖြား ခဲ ့ရ သူ တစ္ေယာက္ အေနႏွင္ ့
ထိစပ္မိ သမွ် တို ့ကို ပဲ အၿမဲတန္း ပဲ အမိအရ ဆုပ္ကိုင္ တြယ္တာ ေနမိခဲ ့ ေသာေၾကာင္ ့ အေရာင္စံု ေနခဲ ့ေသာ
သံေယာဇဥ္ တို ့ႏွင္ ့ လံုးေထြး ရစ္ပတ္ ခ်ာခ်ာ လည္ ေန ခဲ ့ရသလို အမ်ိဳး မ်ိဳး ေသာ စိတ္ ေရာင္စံု ၊ ေဇာ ေရာင္
စံု တို ့ ေအာက္မွာပဲ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ ့ရေသာ “ည” ေပါင္း မ်ားစြာ၊ ေဆာက္တည္ ရာ မဲ ့ခဲ ့ ရေသာ “ ေန ့” ေပါင္း
မ်ာစြာ တို ့ကို တေရြ ့ေရြ ့ၿဖတ္ ေက်ာ္ လာခဲ ့ မိသည္မွာ ၿပကၡဒိန္ အရြက္တို ့ တစ္ရြက္ ၿပီး တစ္ရြက္ အၾကိမ္
ၾကိမ္ ေၾကြ က် ေၿမခ ခဲ ့ရသည္ ့ တိုင္ေအာင္ပါ လို ့ ။


ေန ့ တစ္ေန ့ ကို ဘဝ တစ္ခု လို ့ ဆို ခဲ ့ပါက ကိုယ္ ၿဖတ္ သန္းလာခဲ ့ မိေသာ ဘဝ ရဲ ့ အခ်ိန္ စာမ်က္ႏွာ တို ့
ကို ၿပန္ေၿပာင္း ၾကည္ ့ မိပါက လည္း ေလ ေဝွ ့ လိုက္ တိုင္း တစ္လိမ္ ့လိမ္ ့ လြင္ ့ ပ်ံ သြား ေနတတ္ေသာ
ေရာ္ရြက္ တို ့လို ပဲ “ ကာရံ ” မဲ ့ ေနတတ္ ပါသည္။

“ စိတ္ ေရာင္စံု ” တဲ ့ ။ အေရာင္ စံု လြန္း ေန ေသာ “ စိတ္” ဟု ဆို ခဲ ့ ေသာေၾကာင္ ့ တစ္ထပ္ ထဲ မက် ႏိူင္လြန္း
ေသာ “ စိတ္ ” တို ့ ၿဖင္ ့ အၿမဲ ရွင္သန္ ေနမိ သူ တစ္ေယာက္ အေန ႏွင္ ့ အေမာ တို ့၊ ေဇာ တို ့ ႏွင္ ့ သာ က်င္
လည္ ေနခဲ ့ ရ ၿပီး ပင္ ့သက္ တုိ ့ ေတာင္ အရိႈက္ ခက္ ခဲ ့ ၍ ၊ အၿမဲ ပဲ မြန္း က်ပ္ ေန ခဲ ့ ရပါသည္။

ေၿပာ ခဲ ့ မိခဲ ့သလို .. စံု လင္ ေသာ အေရာင္ အေသြး တို ့ ၿဖင္ ့ ဖြဲ ့ စည္း ထား ေသာ “ စိတ္” တို ့ ဘယ္ေလာက္
ပဲ မ်ား ေန ခဲ ့ ေပ မဲ ့ တကယ္ ရွိ ေန တာကေတာ ့ ကိုယ္ ့မွာ “ သိစိတ္ ” ႏွင္ ့ “ မသိစိတ္ ” ႏွစ္ခု သာ ပါပဲ ဟု
ကြ်န္ေတာ္ ဆိုခ်င္ ပါသည္။

တကယ္ေတာ ့... ကြ်န္ေတာ္ ဆို ခ်င္သည္ ဆိုတာထက္ ထို အဆို က ဟိုး .. မေဆြ ခင္ က ပင္ အထင္အရွား
ရွိ ေနခဲ ့ သည္ ့ မထင္မရွား ရွိေနေသာ ေလာက ရဲ ့ အဆို တစ္ခု ၿဖစ္ပါသည္။ သတိ မထား မိခဲ ့ ေသာေၾကာင္ ့
အသိ အၾကား ပါ ကြ်န္ေတာ္ ႏွင္ ့ ေဝး ေနခဲ ့ သည္ ့ “ အဆို ” တစ္ခု ပါ ပဲ။

တကယ္ ပဲ ထဲထဲ ဝင္ဝင္ ခံစား ၾကည္ ့ ပါက သိ သာ လာ မွာ အေသ အခ်ာ ၿဖစ္ ေနသည္ ့ ထို “ႏွစ္စိတ္” ပါ ။
လုပ္ သင္ ့ လြန္း လို ့ ကိုယ္က လုပ္ ေနရ ေပမဲ ့ မဆင္ၿခင္ ႏိူင္ေသာ ေနာက္ က က်န္ေနသည္ ့ စိတ္က အဲ ့ဒီ
အလုပ္ ကို မလုပ္ ခ်င္စြာ နဲ ့ပဲ ဆန္ ့ က်င္ မိ ေန သည္ ့ ခံစား မႈ ပါ ။

ကိုယ္ ဘာ ပဲ လုပ္ ေနေန အၿမဲ ႏွစ္စိတ္ ၿဖစ္ ေန တာ ကို သတိ ၿပဳ ခံစား ၾကည္ ့ ပါေလ။
စား ေန တံုး ေပမဲ ့လည္း စားတဲ ့ ဆီ မွာ ပဲ စိတ္က ေရာက္ ေနသလို ႏွင္ ့ ကိုယ္တစ္ကယ္ ေတြး မိ ေနတာက
ေနာက္ထပ္ေသာ ေနာက္ တစ္ခု ေသာ အာရံု ေတြ မွာ ၿဖစ္ ၿဖစ္ ေနတတ္ ပါသည္။

သြား ေနတံုး ဆို ေပမဲ ့လည္း သြားေနတဲ ့ အဆင္ ့ ေလး တိုင္းမွာ စိတ္က မရွိတတ္ပဲ တစ္ၿခားၿခား ေသာ
အေတြး ေတြ ထဲ ေရာက္ ေရာက္ ေနတတ္ ပါသည္။ ၿပီး ခဲ ့ ေသာ အာရံု ေတြ ၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေနာက္ လာေတာ ့
မည္ ့ ကိစၥ ေတြ ..၊

တစ္ထပ္ ထဲ မက် ေနတတ္ တာ ကိုပါ။
နဲနဲ ေလး ပဲ “ သိ ” ေပး လိုက္ လ်င္ ပဲ နဲနဲ ေလး ခံစား သိ လာ မွာ အေသ အခ်ာ ၿဖစ္ပါသည္။

သိစိတ္ က တကယ္ပဲ လႈပ္ရွား ေန ေပမဲ ့ က်န္ မသိစိတ္ က ဆက္ ေတြး ေနတံုး ၊ ေတြ ေဝ ေနတံုး ၊ဝမ္းနဲ
ေနတံုး ၊ ခက္ထန္ ေနတံုး ၊ တက္ၾကြ ေနတံုး ၊ ေလး လံ ေနတံုး ..... အို . . အေရာင္ စံု ပါ ပဲ လို ့။

ေန ကုန္ သြား ၿပီး ၊ ေန ့ တစ္ေန ့ ၊ ဘဝ တစ္ဘဝ ကုန္ ဆံုး ေတာ ့ မည္ ့“ ည” တစ္ခု ကို အိပ္စက္ ၿဖတ္သန္း
ရေတာ ့ မည္ ့ အခ်ိန္ လဲ ေရာက္ေရာ .... ကိုယ္ ့ဘဝင္မွာ တစ္ေန ့ တာ စု ေဆာင္း လာ ခဲ ့မိသည္က
စိတ္ ေရာင္စံု တို ့ၿဖင္ ့ အေတာင္ကုန္ ေအာင္ပ်ံ သန္း လာခဲ ့မိေသာ အေမာ ေတြ သာ ၿဖစ္ ေန ခဲ ့ရပါ ေတာ ့
သည္ ။ တစ္ေန ကုန္ ေမာ လာခဲ ့ သည္မွာ အိပ္ရာ ထဲ ေရာက္ သည္အထိ ေမာ ေကာင္း ေနတံုး။
ကိုယ္ ့ ရင္ ဂ်ိဳင္႔ ကေလး ထဲ မွာ ၿဖစ္တည္ ေနတတ္ ေသာ “ဘဝင္ စိတ္ ” ကေလး က တေငြ ႔ ေငြ ႔ ပူ ေနတံုး ။


ဘယ္ေတာ ့မွ တစ္ထပ္ ထဲ မက် တတ္သည္ ့ ထို ႏွစ္စိတ္ က တစ္ထပ္ ထဲ က် သြား သည္ ့ အခ်ိန္ ေတြေတာ ့
ရွိ ေန ပါသည္ ။ ကြ်န္ေတာ္ “ ခ်ဲ ႔ ခ်ဲ ႔ ထြင္ထြင္ ” ပဲ စဥ္း စား မိ လိုက္ တာ ၿဖစ္ပါသည္။

တစ္ေယာက္ က တစ္ေယာက္ ကို “ ခ်စ္ ” သြား သည္ ့ အခ်ိန္ ႏွင္ ့ ၊ တစ္ေယာက္ က တစ္ေယာက္ ကို “ မုန္း”
သြား သည္ ့ အခ်ိန္ တို ့ တြင္ ထို ႏွစ္စိတ္က တစ္ထပ္ ထဲ က် သြား တတ္ သည္ ဟု ပါ ။ စဥ္းစား ၾကည္ ့ ပါေလ။

ဝင္ သက္ ထြက္သက္ တို ့ ေၾကြ ေနသည္ ့ အၾကိမ္ တိုင္း မွာ “ ခ်စ္ ” ေန တတ္ သလို ၊ “ မုန္း ” ေနတတ္ လ်င္လဲ
ထို အတိုင္း ပါလို ့ ။ သည္ လို အခ်ိန္ ေတြ မွာ ဆိုလ်င္ေတာ ့ အာရံု ေတြ ၊ က်န္ စိတ္ ေတြ က ဘယ္ ကို မွ
မေရာက္ တတ္ေတာ ့ ။ တစ္သ မွတ္ ထဲ..၊ တစ္သား ထဲ ၿဖစ္ ေနတတ္ သည္ ဟု ထင္ပါသည္။

တည္ၿငိမ္ စြာ ခ်စ္ ေနတတ္ သလို ပဲ တည္ၿငိမ္ စြာ ပဲ မုန္း ေနတတ္ပါသည္။
စိတ္ တို ့ ဆံု မွတ္ တစ္ခု မွာ တစ္ထပ္ ထဲ က် ၍ ၿငိမ္ သြားၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။
အသက္ ရႈ မွား ေန ေအာင္ ခ်စ္ ေနတတ္ သလို ပဲ အသက္ ရႈ မွား ေန ေအာင္ ကို မုန္း ေနတတ္ၿပန္ ပါသည္။

ထို ၿပင္းပ် ေသာ ကိစၥ ႏွစ္ ခု မွာ “ စိတ္ ႏွစ္ခု” တို ့ တစ္ထပ္ ထဲ က် သြား သလို .......
က်န္ေသာ ကိစၥ တိုင္း ၊ အာ ရံု တိုင္း မွာ ပါ တစ္စိတ္ ထဲ တစ္ထပ္ ထဲ က် မ်ား ေနလ်င္ ၊ က် ေအာင္ လုပ္ ႏိူင္
ခဲ ့လ်င္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္း မည္ လဲ .... လို ့ ။

စိတ္ တို ့ အေရာင္ မဆံု ေတာ ့သလို ၊ အေတြး ယာဥ္ေၾကာ တို ့ တြင္လည္း အေတာင္ ကုန္ သြားေအာင္ ပ်ံသန္း
ေတြး ေတာ ေန စရာ မလို ေတာ ့ ဟု ထင္မိပါသည္။

ကိုယ္ ့ ရဲ ႔ “ စိတ္ ဂရပ္ မ်ဥ္း ” က ေၿဖာင္ ့တန္း တည္ၿငိမ္ ၍ ရွင္း ရွင္း ကေလး ပဲ ၿဖစ္ ေန မွာ ၿဖစ္ပါသည္။
အေမာ တို ့ ၊ ေဇာ တို ့ လည္း ကင္းေဝး လာ ေနမွာ ၿဖစ္ပါသည္။

အရာရာ တိုင္း မွာပဲ လုပ္ေန ထိစပ္ ေနသမွ် တို ့ကို တစ္စိပ္ ထဲ ၿဖင္ ့ သိ သိ ေပး ေနႏိူင္ လ်င္ပဲ“ တစ္သိ ” ထဲ
“ တစ္စိတ္ ” ထဲ ၿဖင္ ့ တစ္ေန ့ တာ ေပါင္း မ်ားစြာ ၊ တစ္ဘဝ တာ ေပါင္း မ်ားစြာ ကို ၿငိမ္းၿငိမ္း ေအးေအး ေလး
ၿဖင္ ့ ကိုယ္ ့ ဘဝ ရဲ ႔ ေနာက္ ဆံုး ၿဖစ္ လာ ေတာ ့ မည္ ့ အခ်ိန္ နာရီ မ်ား ကို ဆက္လက္ ၿဖတ္ေက်ာ္ ေနႏိူင္
ေတာ ့ မည္ ၿဖစ္ပါသည္။

ကိုယ္ ့ ဖာ ကိုယ္ပဲ အေထြ ေထြ အၿပားၿပား ေသာ စိတ္ တို ့ကို “ တစ္စိတ္ ကေလး ပဲ ၿဖစ္ ခ်င္ သည္။” ဆို ေပမဲ ့
တကယ္ ေရာ လုပ္ ႏိူင္ ပါမည္ လား လို ့ ဖာသာ ပဲ ေမးခြန္း ထုပ္ ေနမိပါသည္။

လုပ္ ေန ႏိူင္ ၊ လုပ္ သြား ႏိူင္ ရင္ ေတာ ့ အလြန္ ့ အလြန္ ပဲ ေကာင္း ပါ ေတာ ့ မည္ ..... ဟု လဲ ဆင္ၿခင္
မိ ပါ ေတာ ့ သည္။

.........................................................................................................................................................


ေရး ထား လက္စ စာၾကမ္း ေလး ကို ၿပန္ဖတ္ရင္း လက္စ သတ္ ၿပီးေတာ ့ အခ်ိန္ ၾကည္ ့လိုက္ မိရာ မနက္
ေလးနာရီ ထိုးလု ၿပီ။

အၿပင္ဘက္ ဝါးရံတာ ေလး ဘက္ ကေတာ ့ ေမွာင္အတိ က် ေနၿပီး ပုဇင္း ရင္ကြဲ ေအာ္သံ တို ့ မရပ္မနား
ထြက္ေပၚ ေန ပါသည္။ ေႏြ ဦးရာသီ ဆိုေပမဲ ့ အခါ မဟုတ္ မိုး တို ့ ရြာ သြန္း ေန ပါေတာ ့သည္။

တြန္ ့ေက် ေနေသာ အိပ္ယာ ထဲ ေဂါင္း ထိုးၿပီး အိပ္ မယ္အလုပ္ လမ္းေဘး ေရအိုင္ကို ၿဖတ္နင္းသြားေသာ
ကားတစ္စီး၏ ကတၱရာ လမ္းမၾကီး ႏွင္ ့ ပြတ္တိုက္သံ တရွဲ ရွဲ ကို ပုဇင္းရင္ကြဲ ေအာ္သံ ေတြ ၾကားမွ
ၾကား လိုက္ ရ ၿပန္ ပါသည္။

ေအာ္... အခု ခ်ိန္ ထိ ငါ “ တစ္ စိတ္ ထဲ မၿဖစ္ ေသး ပါ လား ....... ” လို ့ ။


..........................................................................................................................................................

( ၿပီး သြား ၿပန္ ပါၿပီ )

6 comments:

kiki said...

အင္း ခက္ရခ်ည္ေသး..
သိစိတ္ နဲ ့ မသိစိတ္ အျမဲတမ္း တထပ္ထဲက်ေအာင္ ေနလို ့ရတဲ့ အခ်ိန္ဆို ခ်စ္တာ သို့မဟုတ္ မုန္းတာခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနရေတာ့မယ္ေပါ့ ။

ဒီေလာက္ထိေတာ့ ပါရမီ မရင့္သန္ေသးလို ့ ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီသံသရာ ဝဲဂယက္မွာပဲ ေပ်ာ္လိုက္ ငိုလိုက္ နဲ ့ ကူးခပ္လို ့ေကာင္းေနတံုးပဲ ကို ေက်ာ္ ေရ ...
ေသခ်ာ ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္ရင္ ဘဝသက္တမ္းလည္း ထက္ဝက္ က်ိဳးလာျပီ .. တစ္စိတ္ထဲ ထား နိုင္ေအာင္ ေတာ့ လုပ္အံုး မွ ပါပဲ ။

ခ်စ္တာေရာ မုန္းတာေတြ ပါ ၊ဘာမွ မရွိ တာ အေကာင္းဆံုး ပဲ မို ့လား.......

ခ်စ္ေသာသူတို ့နွင့္လည္းမေပါင္းလင့္၊မုန္းေသာသူတို ့ႏွင့္လည္းမေပါင္းလင့္ ။ခ်စ္ေသာသူတို ့ကိုမျမင္ရျခင္းသည္ ဆင္းရဲ၏။ မုန္းေသာသူတို ့ကိုျမင္ရျခင္းသည္လည္းဆင္းရဲ၏။ ထို ့ေၾကာင့္ လူကိုျဖစ္ေစ၊ပစၥည္းဥစၥာကိုျဖစ္ေစ ခ်စ္ခင္စြဲလန္းျခင္းကို မျပဳရာ ။ ခ်စ္ခင္စြဲလန္းဖြယ္တို ့နွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း မေကာင္းသည္သာတည္း။ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းမရွိေသာသူတို ့အား အေႏွာင္အဖြဲ ့တို ့သည္ မရွိၾကကုန္ ။
(ဓမၼပဒ ၊ ဝိယပဂ္ ၊ တေယာဇန ပဗၺဇိတ ဝတၳဳ )

ျပန္ကူးထဲ့ ေပးလိုက္ပါတယ္ ..

ေကာင္းေသာခြဲခြာရျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ရပါေစ လို ့ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္ ။
ခင္မင္လွ်က္
မကိ ...

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

အင္း အိပ္တာေနာက္က်လို႕ ေစာေစာလာဖတ္သြားပါတယ္..
စိတ္ကို တစ္စိတ္ထဲျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႕ ဆိုတာ တကယ္မွ မလြယ္ဘဲကိုအျဖဴေလးေရ..
တရားမွတ္ေနရင္းေတာင္ စိတ္က ကိုယ္မွာမရွိဘဲ
ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ျဖစ္တာ
ျပီးေတာ႕ ေလာကမွာ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕အခက္ဆံုးက စိတ္ဘဲလို႕ထင္တယ္.. စိတ္ေလာက္ျမန္တဲ႕အရာလည္း ေလာကမွာ မရွိဘဲေလ
ဒီေတာ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕ မလြယ္လွတဲ႕ဒီစိတ္ကို ဇြတ္အတင္းေတာ႕ မထိန္းခ်ဳပ္ပါနဲ႕ မသိမသာလြတ္ထားေပးလိုက္ပါ..
အဆင္ေျပသြားမွာပါ..

SHWE ZIN U said...

တစိတ္ထဲ ျဖစ္ေနရင္ ေသာက္ရတာ ဘယ္ဝမွာလည္း အျဖဴေလး ရဲ႕

တလံုးေလာက္ဆို ေတာ္ေသး

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

ျမတ္မြန္ said...

ဖတ္သြားတယ္ အကို..
သိစိတ္နဲ႔မသိစိတ္မွာပဲ လူေတြလည္း အလူးလဲခံေနရတာပါပဲ..ကိုယ္စိတ္ကို ဘာေတြၿဖစ္ေနလဲ ဘာၿဖစ္ခ်င္ေနလဲ သိနိုင္ေအာင္ေတာ႔ လိုအပ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ လူစိတ္က ဘာကို ညစ္မွန္းမသိ ညစ္ေနတက္ၿပန္တယ္။ ကိုယ္စိတ္ကိုယ္ ဘာၿဖစ္ေနလဲ ဘာလုပ္ခ်င္ေနလဲ သိတဲ႔အခါ..အခ်ိန္မွီကုစားဖို႔ေတာ႔ လိုအပ္ၿပီ။ နို႔မို႔ဆို စိတ္က ေဆာက္တည္ရာမရ ဖမ္းလို႔မရေအာင္ ၿဖစ္သြားတက္တယ္။

အကို႔ စိတ္ဖတ္ၿပီး ေရးမိေရးရာ ေရးခ်လိုက္မိၿပန္တယ္။
အမွားပါရင္ ခြင္႔လြတ္ေနာ္..:P

sosegado said...

မလြယ္ပါဘူး၊ မရတာကုိစြတ္လုပ္ရင္ေတာ့၊ ေပါက္သြားနုိင္တယ္၊ စိတ္ဆုိတာဆန္းက်ယ္၊

thawzin said...

အင္း... သိစိ္တ္နဲ႕ မသိစိတ္ တစ္ထပ္တည္းက်တာကေတာ့ သာမန္ပုထုဇဥ္ေတြမ်ား ျဖစ္နုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။ သိစိတ္ မသိစိတ္ တစ္ထပ္တည္းက်တာ တကယ္ေတာ့ အေရးမပါဘူး။ အဓိကအေရးပါတယ္ထင္တာကေတာ့ စိတ္ေကာင္းေလး အခ်ိန္ၾကာၾကာျဖစ္နုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖုိ႔က ပုိအေရးပါတယ္ထင္သလားလို႔။ မေရာက္တာၾကာျပီးေနာ္။ စာဖတ္ရတာ ပ်င္းလုိ႔ဗ်။ ဘေလာ့ ေလာကေန ဆုတ္ခြါခဲ့တာ။ ဘေလာ့ေတာ့ျပန္ဖြင့္လိုက္ပါျပီး။ ေဒါင္းလုပ္စာအုပ္ေတြ တင္ျပီးပိတ္ထားေတာ့ ဘာအသုံး၀င္မွာလဲေလ။ စာအုပ္ေတြေဒါင္းနုိင္ေအာင္ျပန္ဖြင့္လိုက္တာ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။